Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1943, Síða 91

Eimreiðin - 01.04.1943, Síða 91
eimreiðin DAUÐI HYPPOLYTOSAR 171 ég fann greinilega, hvernig reið- in sauð í honum. Þau hin tóku ckki eftir neinu. Fyrir töfraniátt tónanna iifðu þau upp aftur liðnar samveru- stundir. Fas þeirra og jafnvel hreyfingarnar báru vott * um djúpa samstillingu. Ljósið frá lampanum á hljóðfærinu sló um þau geislabaug, sem greindi þau h’á okkur, og hið innilega sam- líf þeirra ummyndaði þau með nokkurum hætti, svo að þau hktust elskendum i ævintýri. Ég kom mér naumast að þvi að horfa á þau og leit jjví undan. •^ér fannst ég heyra, hvernig Karl Vignet saup hveljur af reiði þarna við hliðina á mér. Fg var dauðhræddur um, að þau S*ttu sín ekki sem skyldi og keið þess, niðurlútur og fullur eftirvæntingar, að lagið yrði húið. Allt i einu kvað við hvellur úiskant-tónn og' á eftir honum Ondarlegur samhljómur, sem kom mér til að líta upp. Til þess a® Seta náð þessum tón hvelfdi Fharlotte barminn og sveigði hófuðið aftur á bak. Við þessa h' eyfingu losnaði skjaldböku- 'amburinn, sem hélt saman hár- 'nu’ °g féll á gólfið. Hárið sat ’111 eitt andartak, eins og dýr, Seiu h'efið er frelsi, liikar, áður tn það tekur undir sig stökk, en féU siðan í bylgjum alveg niður' að mitti. Fylmingshögg reið á liljóðfær- lnu’ Svo að undir tók í stofunni. Karl Vignet stóð andspænis syni sinum. „Nú er nóg komið,“ hrópaði hann æstur. „Þér er frjálst að semja hvers konar firrur, sem þér kunna að detta i hug og leggja lag þitt- við þöngulhausa og smásálir, sem virðast vera helzt að þínu skapi, en ég banna þér, heyriðu það, ég banna þér að draga eiginkonu mina inn í jietta vansæmandi líf! Þú getur farið burt, livert sem þér sýnist, fyrst l>ú hefur ekki gerzt her- maður.“ Ég horfði á André. Sljóleikinn í svip hans og hálf lukt augun minntu mann oft á Japana. A þessari stundu leit hann út eins og Samurai, sem hlustar á dauðadóm sinn af vörum höfð- ingjans. Hann stóð hreyfingar- laus, andlitið var náfölt og augna- ráðið tigulegt, og það skein i tennurnar á milli hálfopinna vara. Vignet eldri hafði misst alla stjórn á sér. Hann æddi fram og aftur um gólfið, og i hvert sinn, er hann nálgaðist André, óttaðist ég, að hann myndi ráðast á hann. „Ég hlygðast min þín vegna. Þú veizt ofur vel við hvað ég á, framkoma þin á þessu augna- bliki er mér næg sönnun ... nóg um það. En mér finnst, að þú hefðir átt að hlifa mér við þvi að gera nafn mitt að athlægi." Ég heyrði, að Charlotte Vignet sagði vandræðalega: „Góð bezti, þetta er svo lítil-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.