Eimreiðin - 01.04.1944, Side 40

104 HEBRESKA OG ÍSLENZKA EIMRBIPIN
frá öðrum sjónarmiðum, hefur gert mér þann greiða að gera
skrá yfir allar hebreskar rætur í nokkurum flokkum, og hef
ég síðan unnið úr þeim. Áður e'n horfið verður að því að at-
huga þessar liebresku rætur, skal bent á það, að hebreskan er
semítisk mállýzka, eins og getið hefur verið, og hefur því tekið
nokkurum breytingum frá frumsemítisku, og hinsvegar þarf að
hafa í huga, að orðrætur þær, er sýna huglæga merking, hafa
oft fjarlægzt svo uppruna sinn, hinn hlutlæga, að mjög erfitt
veitist að skýra slíkar rætur, eins og ég hef tekið fram í áður-
nefndu riti mínu „Um frumtungu Indógermana og frumheim-
kynni“. Þar eru skýrðar nál. 530 rætur af 2200, og eru flestar
skýrðar sem hermiorð, en nokkurar sem viðbragðsorð og frum-
þarfaorð og hljóðgervingar (en þeir eru eftirhermur á dýra-
hljóðum og allskonar náttúruliljóðum). Það er engum vafa
undirorpið, að við frekari rannsókn indógermanskra róta myndi
mega bæta allmörgum við, sem skýra verður sem eftirhermur
talfæranna, og hef ég sannfærzt um það, síðan áðurnefnt rit mitt
kom út. En í því vildi ég aðeins birta þær niðurstöður rann-
sókna minna, er ég taldi óvéfengjanlegar, þar sem um er að
ræða að skipuleggja í fyrsta sinn allar indógermanskar rætur frá
nýjum sjónarmiðum. Skal nú vikið til hebreskunnar.
TannhljóS í hebresku.
I hebresku eru 10 tannhljóð og af þeim samsvara hebreskt d
og t frumsemítisku d og t, og hef ég því valið þessi hljóð til þess
að sannprófa gildi hermikenningarinnar.
Lítum þá á hebreskar rætur, er byrja á d og t.
Hermikenningin segir um tannhljóð í indógermönskum mál-
um (sbr. áðurnefnt rit mitt bls. 61): „Engu síður en varahljóðin
gátu táknað að halda einhverju föstu og síðan að knosa, eyði-
leggja, mætti ætla, að þau hljóð, sem urðu til við hreyfingar
tannanna, gætu táknað að snerta, koma við, taka, og síðan að
knosa, eyðileggja, þröngva, ef fast var bitið saman tönnunum-
Mætti því ætla, að ef tungan snerti snöggvast tanngarðinn (venju-
legast efri tanngarð), táknaði þessi hreyfing að snerta, koma við,
allnákvæmlega yfir bókina yðar og bera saman við hebreska orðstofna fra
48. til 97. bls., og útkoman er mjög sterk sönnnn fyrir skoðun yðar yfirleitt.