Eimreiðin - 01.04.1944, Blaðsíða 83

EIMREliUN
UM I'ÁL ÓLAFSSON SKÁLD
147
Hrífurnar fékk hann daginn eftir. Og inargan smágreiða fékk
hann á líkan hátt og þóttu vel horgaðir.
Ég hef áður getið þess, að Páll var ekki vel kunnugur fræðum
þeim, sem kennd eru á skólum. Þó mátti margt af honum læra,
sérstaklega háttprýði og framkomu alla við hjú og gesti á heim-
dinu. Að sönnu þótti hann nokkuð vanstilltur stundum, en kost-
irnir voru yfirgnæfandi. Hann var mjög laginn kennari og tók
°ft unglinga til kennslu fyrr á árum. Það voru ekki gjörðar lní-
ar kröfur til menntunar bændaefna á þeim árum. Það þótti
naegilegl ef þeir lærðu að skrifa, dálítið í einföldum reikningi,
°g hámarkið var, að þeir lærðu dálítið í dönsku. Þessar náms-
greinar kenndi hann vel og með furðugóðum árangri, því náms-
tnninn var sjaldan langur. Ég get borið um Jiað af eigin reynslu,
bví þótt minn námstími hjá Páli væri ekki nema ein vika, J)á
hafði ég furðu mikið gagn af lienni. Það gat varla annað en
tollað í minni, sem hann sagði til.
Margir söknuðu Páls, þegar hann fór frá Hallfreðarstöðum,
°g það enda Jjeir, sem ekki gátu komið skapi við hann á síðari
arum. Það birtir ætíð í liugum okkar eldri mannanna, þegar
við minnumst á gamla Pál.
Örlög og endurgjald.
Eftir dr. Alexander Cannon.
(Framh.)
■"Á, sem skilur,hvernigendur-
gjaldslögmálið starfar, getur
vinnig hagað lífi sínu í sam-
raemi við það starf. Honum cr
Jjðst, að slaða lians og kjör í líf-
"U|, hvort sem snertir heilsueða
'anheilsu, hamingju eða böl, er
Jlls engin tilviljun, stafar ekki
áhrifum frá neinu öðru en
(igin breytni á liðnum tímum.
Viljaskortur lians, dómgreind-
arleysi og vanþroski á sökina á
Jiví, live hægt lionum hefur
miðað á þeim brautum til full-
komnunar, sem lávarðar lífs-
ins liafa mælt út mannkyninu
til leiðbeiningar og lýst er í
helgum ritum allra þjóða og
allra alda. Þegar maðurinn hef-
ur öðlazt þenna skilning, getur
hann fyrst fyrir alvöru farið