Eimreiðin - 01.04.1944, Síða 94

158
RITSJÁ
EIMUKltJIN
þessarar sögu liefur ýmislegt í það
að geta þetta, t. d. létta frásagnargáfu
og lotningu fyrir verkefninu. Bókin
er, að ínínum dómi, rituð í hinum
rctta anda, — anda virðingarinnar
fyrir hinu iiáleita og dularfulla í líf-
inu og tilverunni. En það er ekki
nóg. Það vantar ineiri arnsúg í flug-
ið, breiðari lýsingar, meira líf.
Sagan á að gerast uin miðja 18.
öld, en sem söguleg skáldsaga er hún
misheppnuð. Hún hefur ekki á sér
hlæ aldarfarsins, svo að nokkru nemi.
Og persónurnar eru óljósar og dauf-
ar, nema helzt Geirrún. Og Selvogur
verður í sögunni að nokkurs konar
lokuðum heimi, sem við trúum varla,
að sé til — án tengsla við þjóðina
og landið að öðru leyti cn því, að
yfirvöldin, andleg og veraldleg, koma
lítillega við sögu.
En þó að ýmislegt megi að bókinni
finna, er hún vel læsileg, eins og allt,
sem frú Elinhorg ritar. Hér liefur
hún, því miður, reist sér hurðarás
uin öxl. Það þyrfti penna Selmu
Lagerlöf lil að gera þessu efni full
skil.
Jakob Jóh. Smári.
Magnús Jónsson: ALÞINGISHÁTÍÐ■
IN 1930. Rvík 1943. (H.f. Leiftur.)
Seint munu þeir, er staddir voru
á Þingvelli vorið 1930, þúsundára-
hátíðina miklu, 'gleyina heildaráhrif-
um þeirra merkisdaga. Hitt er jafn-
víst, að margl af því, sem þar fór
fram, fyrnist fljótt og gleymist jafn-
vel með öllu, nema að skráó sé.
Hefði því af þeirri áslæðu bók slík
sem þessi átt að vera komin út fyrir
löngu. Magnús Jónsson dr. tlieol.
liefir hér unnið nauðsynlegt verk, sem
ekki inátti dragast öllu lengur, að
safna lil og semja sögu þessa ein-
slæóa athurðar, er islenzka þjóðin
ininntist þúsund ára afmælis alþingis,
elztu löggjafarsamkomuimar, sem til
er í heiminum og enn starfar. Bók-
inni er skipt í þrjá aðalkafla. Er sá
fyrsti uni undirbúning hátíðarinnar,
annar um hátíðina sjálfa og sá þriðji
um ýmislegt, er fram fór um alþing-
isliátíðina. Bókin er mjög smekklega
úr garði gerð og prýdd fjölda mynda.
Ekki hef ég rekist á missagnir, sem
verulegu máli skipta, og flest mun
til tínt í sambandi við hátíðina, sem
vert er að geymist og varðveitist frá
að falla í fyrnsku. Það er gaman að
rifja hér upp ævintýrið um þessa 3—1
viðburðaríku hátíðisdaga á Þing-
velli, ævintýrið, sem öll þjóðin sam-
einaðist um að gera sem glæsilegast,
sem og tókst. Sá samhugur og sam-
takavilji, sem þar ríkti, varð að þjóð-
arvakningu, eins og allt af, þegar
þagnar „dægurþras og rígur“ og allir
standa sem einn maður. Það er gleði-
legt að lifa nú aftur á þessu ári nýtt
vor, sem miimir á vorið fyrir 14 ár-
uin, og er þó að öllu mikilvægara
og afdrifaríkara um ókominn tíina.
Eg liafði mikla ánægju af að rifja
. upp minningarnar með því að lesa
hókina um alþingishátíðina 1930, af
því hún varðveitir frásögnina uin
einn þeirra of fáu athurða úr þjóð-
lífinu, er allir flokkar og sundrung
gleymdust fyrir eiiihug og samvinnu
alþjóðar. Slíkir atburðir þyrftu að
verða sem flestir.
Si’. s.
Islenzk fornrit, VI. bindi: VES’I■
FIRtilNGASÖGUIi. Reykjavík,
MCMXLlll (Hiö íslenzku forn-
ritafélag).
í þessu nýútkomna bindi íslenzkia
fornrita cru fslendingasögur þær, sein