Eimreiðin - 01.07.1951, Side 45

EIMREIÐIN
SKEMMTIFERÐ FYRIlí IIÁLFRI ÖLD
157
111 fljótt, og liuldust Ósfjöllin við Héraðsflóa brátt hríðar-
‘Ihnnnj.
Töluðum við um, livort ekki mundi réttast að snúa strax við
ná Þuríðarstöðum, áður en hríðin skylli yfir. Þótti okkur það
P° ekki gott og sannfærðum á endanum sjálfa okkur um, að
þetta
raundi aðeins él. En þrátt fyrir þessa tilbúnu bjartsýni,
°Pöuðum við tösku okkar og tókum upp stóra, góða ullartrefla
°g vöfðum þeim um liáls okkar. Einnig settum við upp aðra
'ettlingana af tvennum, sem hvor okkar hafði, en stungum hin-
11111 í vasana. Loks flettum við húfum okkar niður fyrir eyru
°8 Þundum laskaböndin undir höku.
Það mátti heita, að það stæðist á, að við liöfðum lokið þessum
^tðbúnaði og fyrstu snjókornin buldu á andlitum okkar, og eftir
^tfáar mínútur var skollinn á blindbylur, með ofsastormi og
P'rkufrosti.
Við reyndum að halda stefnu þeirri, er við liöfðum haft, með
JtUP stormsins, sem stóð framan á vinstri öxl, og þó heldur
lleira í fang. Tók ég að mér að ganga á undan, en Eðvarð skyldi
era á eftir og reyna að sjá, ef ég breytti um stefnu. Enn héldum
''ð, að þetta yrði aðeins él.
Þöfðum við lialdið svona áfram á annan klukkutíma og
^eðrið heldur harðnað. Komum við þá að hrauni þar, sem við
^tuuni nokkurt skjól. Leystum við upp töskuna og ætluðum
fá okkur nestisbita. En af því varð þó ekki, sökurn þess, að
1 var harðfrosið, brauð, kjöt, súrt slátur og svið, gegnfrosið
'°? að við urðum nauðugir að liætta við máltíðina, enda var
Jrila ekki notalegt að matazt, þótt stór væri borðsalurinn.
Aftur var haldið af stað út í hríðarmökkinn og óvissuna, og
anrng héldum við áfrani, án þess að hafa nokkra liugmynd
I ni’ f'var við værum staddir, eða livert við stefndum. Um líkt
fytl °g fór að bregða birtu, var sem heldur drægi úr veður-
anuni. Hélduin við þannig áfram, unz aldinnnt var af nóttu.
ekk nú ferðin liægt, því allt varð að hindrun fyrir fótum
ar í myrkrinu. Yar þarna og meiri ófærð, þar sem veður
°r nu lygnandi.
. ^ftikkan rúmlega 8 komum við að djúpu gili. Sýndist það ekki
r< nnilegt í myrkrinu, og kom okkur strax saman um að reyna
ki til að fara yfir það, en halda niður með því og fylgja