Eimreiðin - 01.07.1951, Qupperneq 64

176
BLÆJUNNI LYFT í PAKISTAN
eimreiðin
það kviknaði í burga stúlkunnar, frá glóðarpönnu bakarans. Stúlkan
varð eðlilega óttaslegin og æpti upp yfir sig af hræðslu. En enginn
þeirra karlmanna, sem við voru staddir, hafði hugrekki til að rífa
af henni blæjuna. Þeir hreyfðu sig ekki, en bara gláptu. Að vísu
voru þeir ekki hræddir við logana. Annað var miklu ægilegra en
þeir: Þeim hafði verið kennt, mann fram af manni öldum saman, að
klæði kvenna væru helgur dómur og þá ekki sízt blæjan, sem óviðkom-
andi karlmenn mættu ekki snerta, jafnvel þótt lífið lægi við. Stúlkan
þorði hinsvegar ekki að kasta af sér blæjunni. Það braut algerlega i
bág við það uppeldi, sem hún hafði fengið. Afleiðingin varð sú, að
stúlkan lést af brunasárum. Slíkur er máttur vanans og erfikenning'
anna.
Nú hefur blæjunni verið lyft í Pakistan, bæði hvað snertir klæðnað
kvenna og störf. Því nú taka konur þar þátt í ýmsum störfum, sem
áður þótti óhæfa, að þær fengjust við. Nýi tíminn heldur innreið sma
í landið, og það tekur óðum framförum. Á þessu ári er afkoma ríkisinS
svo góð, að ágóði hefur orðið á rekstri þess, og talað er um, að skattai
verði lækkaðir. Pakistanbúar flytja út landbúnaðarafurðir í stórum stíl-
Þannig fluttu þeir á síðasta ári út til Þýzkalands 250 þúsund sma-
lestir hveitis og selja úr landi hamp fyrir milljónir dollara. Gjald-
miðill Pakistans, rúpían, hefur aldrei fallið gagnvart erlendum gjaid-
miðli. Gengi hans er óbreytt.
Landið er að taka stakkaskiptum. Höfuðborgin, Karachi, er að
verða nýtízku borg, með n'reistum, ágætum gistihúsum, fjölda gl®sl'
legra verzlunarhúsa, steinlögðum strætum, þar sem nýtízkugerðir bíla
streyma fram og aftur. í sveitunum eykst akuryrkjan, svo sem hris-
grjóna- og bómullarræktin. Bændastéttin er ötul og bjartsýn á fram-
tíðina.
Vestur-Pakistan, frá Karachi til Peshawar, er eyðimörk, sem
hefur verið gerð að akurlendi með áveituskurðum. Austur-Pakistan
er aftur á móti skóglendi og fen. Þar blæs rakur monsúnvindur, og
þar er vætusamt. Landið er mjög þéttbýlt, eða um 500 íbuai
á hvern ferkílómetra. Múhameðstrúarmenn eru langfjölmennastir bæði
í Vestur- og Austur- Pakistan. En í austurhluta landsins er einmg
talsvert af Hindúum, eða um i/j af íbúunum. Þó að samkomulagi
milli þessara tveggja kynþátta sé ekki alltaf upp á það bezta, eink
um fyrst eftir að Indland og Pakistan urðu sjálfstæð ríki, er föðui'
landsástin mikil á báða bóga, og Múhameðstrúarmenn og Hinduar
í Pakistan láta sér jafn annt um heill og velferð föðurlandsins.
í norður-landamærahéruðum Pakistan ráða enn gamlar venjur og
siðir. Skærur eru þar tíðar milli ættflokkanna, og kemur stundum ti
launvíga. Englendingur einn, sem nýlega var á ferð um þessar slóðUt
spurði þarlendan landsstjóra hvaða glæpamál væru algengust 1
héruðum þeim, sem hann hefði dómsvald í, og Englendingnum Þ
nokkurrar furðu var svarið hiklaust: morð. Þegar hann svo spnið1