Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1955, Síða 17

Eimreiðin - 01.01.1955, Síða 17
EIMREIÐIN VIÐ FYRSTU SÝN 5 ■— Hér eru tveir ferðalangar, sem hafa orðið fyrir óhappi og velt bílnum sínmn, sagði ég. —' I beygjunni bak við hóhnn, vænti ég? svaraði sá af þeim, er einna verkstjóralegastur var. Það er skömm að ekki skuli vera komið þar hættumerki fyrir löngu. Urðu ekki meiðsli annars? '— Nei, engin meiðsh og bíllinn er óbrotinn, höldum við. — Já. Við aðstoðum ykkur auðvitað eftir föngum, sagði mað- Urmn. Svo bað hann ungling að skjótast til bæjar að sækja vörubíl heimilisins. Þetta skipti engum togum, að koma svona léttum bíl upp a veginn aftur með aðstoð allra þessara manna. — Þið komið heim og þiggið kaffi, mælti húsráðandi. Aftur gengxun við heim akleið um dimmgi’æna nýsléttu. Upp undir vallargarði stóð bær með veðraðar burstir, er höll- uðust fram á hlaðið. Fíflar í varpanum og fleki af brennisóley stoð í blóma á harðbala að húsabaki. Þar höfðu nýræktaráhöld ekki enn farið rnn til niðurrifs þjóðlegum gróðri. '— Þið ljúkið við hræruna, piltar, og komið svo í kaffið klukk- an hálf fjögur, mælti bóndinn til manna sinna. En gjörið svo vel að ganga í bæinn, gestir. Hér voru löng göng og fornleg baðstofa, snyrtileg. — Anna mín! kallaði húsbóndinn fram í eldhúsið, hér eru komnir gestir í kaffið, langferðamenn, sem ekki vilja tefja tím- ann að óþörfu, hugsa ég. Kaffið hefur víst verið til og eitthvað með því. Innan fimm ^iínútna kom stúlka og lagði hvítt á borðið. Ein þessi, sem ekki vekur athygli við fyrstu sýn. Við settumst að borði. Bóndinn var ræðinn og gamansamur °g vissi skil á mörgu. Þegar við vorum að ljúka úr bollum, gekk önnur stúlka inn a pallinn með könnu að bjóða okkur í þá að nýju. Við Sumarliði stóðrnn samtímis upp og heilsuðum. Þetta var harnung stúlka, eitthvað seytján, átján ára á að gizka, með °venju dökk augu, sem brenndu eins og neistar, í strigaskóm, herfætt. Kjóllinn hennar var úr ódýru efni, aðskorinn, eins og hún væri að vaxa upp úr honum. Um leið og hún kom, fannst lller eins og ör hrykki imi í brjóstið á mér og rækist gegnum
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.