Eimreiðin - 01.01.1955, Síða 66

54
ÞÖKKUÐ GISTING
eimreiðin
Orðvana fögnuður lirífur huga,
lijarta þjóðar í lotning slær.
Úr bljúgum sefa bægir hún efa,
er blessun Drottins sér færasi nœr!
Lát hjörtun hljóma og enduróma
auðmjukum rómi, munarklökk
frá granna til manns, milli garðs og ranns:
Ó, guð vars lands, þér sé lof og þökk!
*
Vorið er komið
með skin og skúr
til skiptis!
Og jörðin varð græn!
Helgi Valtýsson.
★
Þökkuð gisting.
Yndisleg er drottningin, in unga og frjóa jörð,
í auðlegð sinni og munarþokka dásamlega gjörð.
Á æsku hennar blómatíð eg gisti hennar garð
og gestrisnina þakka, því betra ei kosið varð.
En andinn heimtar aðra mynd og annan sjónarliól,
þó indælt sé að hálda með drottningunni jól,
og œvitími okkar beggja eins að lokum fer,
þó árþúsund sé henni það, sem dagurinn er mér.
Bráðum hvet'f ég jörðinni og jörðin liverfur mér
og jörðinni ég aftur skila því, sem henni ber.
En krafturinn, sem efnið til aðalstignar sló,
endumýjar formin og Ufir stöðugt þó.
Jón Jónsson Skagfirðingur.
J