Eimreiðin - 01.01.1955, Qupperneq 81

^MREidin
RADDIR
69
ern Eimreid hafa borizt frá lesend-
s‘nu>n nœr og ffœr, bœSi fyrr og
ar- MeSal margra minnisstœSra er
/fsi vísa, sem Ólína heitin Andrés-
? ilr’ skáldkona, sendi okkur eitt
sinm
Kemur í skápinn ennþá ein
‘nn í hápinn vina.
Drottins blessun signi Svein,
hann sendi mér EimreiSina.
■ ^rn a SteSja, hinn snjalli hagyrS-
pfUr af helamörk norSur, hefur sent
^mreið öSru hvoru rímaSar kveSjur,
a meSal þessa um rödd Cannons,
Tnargt hefur birzt eftir hér í
u a undanförnum tveim áratug-
um:
liSinn, me5 yfirskriftinni: Ávarp til
EimreiSar — skyndihugsun — og er
á þessa leiS:
Þú hefur grýtta götu rutt,
göngukonan forna.
Mannvitsnýjung marga flutt
milli landsins horna.
Hvar sem fer þú foldarstig,
fönn þótt sé og rosi,
vinsæld fólksins vamtir mig
viS þér jafnan brosi.
Vildargestur vert þú æ,
vatniS lífs þér streymi.
Send þú ilm og sumarblæ
sefans dýpst úr heimi.
VoriS, haust og vetur eins
v‘rkist sálarfriSur.
Cannons raust i kynni Sveins
hveSi táliS niSur.
sf’^aSÍa r‘Tnc‘Sa kvéSjan frá Emi á
e ia er dagsett 5. dezember síSast-
ViS þökkum af heilum huga örn
á SteSja IjóSkveSjurnar, svo og öllum
öSrum, sem sent hafa slíkar kveSjur,
bœSi fyrr og síSar, ýmist í bundnu
máli eSa óbundnu, — og þá ekki
síSur góShug þann, sem aS baki þeim
býr. — Ritstj.