Eimreiðin - 01.07.1956, Qupperneq 41

SVARTA REGLAN
193
beldi til að koma fram máli sínu þarf ekki að ræ a ler a
landi.“ .
Þessi kafli í ræðu forsetans mun hafa — eftn þa , sem*
undan var gengið - ýtt við mér, svo að ég ákvað að sk
greinarkorn um þá ófyrirleitni, það menningar e>si Oo þ
furðulegu trú á lygina, sem er oft ærið áberan 1 1 m
ingi á opinberum vettvangi með þessari þjúð.
II.
í lýðræðislandi heldur sá flokkur eða su f o a
Uln stjórnartaumana, sem hefur hlotið mein u a
atkvæða við þingkosningar. Því ber ekki að neita, a
margir kjósendur, hér á landi og annars staðar, sem 1 _
hvorki vit né þekkingu til þess að gera sér §*ein ^ •
málum. Þessir kjósendur hljóta alltaf að greiða atkvæðl
áhrif vandamanna, vina eða húsbænda. Þá er o0 ti
svo ístöðulítilla eða kærulausra kjósenda, að þeir vei
hitbein stjórnmálalegra áróðursmanna, og svo tal a p -
hvæði þeirra á þennan eða hinn frambjóðandann
hts til þess, hvaða ráð skynsemi þeirra kynni að ge a Þ ’
ef þeir beittu henni til athugunar málavöxtum og
gildi. En þrátt fyrir þetta er það staðreynd, að svo ^
hafa vitsmuni, þekkingu og skilning til að myn a s"
Un. að úrslit kosninga ættu að verða þeim ™uu . e .
legri, sem kjósendur fengju gleggri og skilorðari 0
gerðir fyrir stefnu flokka, gangi og úrslitum rnála og g
Uin ríkisstjórnar og þingfulltrúa. Þess mætti þv i yæ »
Þeir, sem tal'a máli flokkanna í ræðu og nti, ’os u
kapps um að segja sem sannast og réttast frá staðteyn “ ’ .
s*ðan væri deilt út af því, hvaða ályktanir s y u
dregnar
En á þessu mundi ærinn misbrestur á vettvangi islenf^”f
Þjóðmálabaráttu. Engum, sem hefur til að heraa Þ
ingu og dómgreind og einhvem áhuga fyrir me er og
slitum þjóðmála, mundi geta dulizt það, ef hann eur a
^kifæri til að fylgjast með kosningabaráttu hér á landi 1 o
Uln. á fundum og í útvarpi, að þar eru staðreyndirnar eng-