Eimreiðin - 01.09.1961, Qupperneq 16

200
EIMREIÐIN
legu hugmyndum sínum um tilvist
landsins í vestri, er efamál, að hann
hefði tekizt á hendur að reyna hina
óþekktu Atlantsála ... og nú þeg-
ar þér hafið setzt að vor á meðal,
munið þér finna, að þér eigið við
að skipta velviljaðan þjóðflokk,
yður náskyldan.
Nú er þér gerist brezkir þegnar
— þegnar hennar hátignar Victoríu
drotningar, ættuð þér að leitast
við að varðveita yðar ágætu erfðir
og liina stórbrotnu sögu feðra yð-
ar. Ég treysti því, að þér munið
ætíð meta og virða hinar ágætu bók-
menntir yðar og að mann fram af
manni muni þeir hinir yngri í
yðar hópi halda áfram að sækja
þangað djörfung og dug og styrkja
þannig þann eiginleika sinn, sem
ég vildi nefna þrákelknislega þraut-
seigju, en sá eiginleiki hefur ein-
mitt verið höfuðeinkenni hins ætt-
göfuga íslenzka kynstofns."
Fyrr í ræðu sinni hafði Dufferin
lávarður gert þessa mikilvægu at-
hugasemd: „Ég hef hvergi þar
komið hér í nýlendunni, ekki í
eitt einasta liús eða einn einasta
kofa, að ekki blasti við augum
tuttugu eða þrjátíu binda bóka-
safn, enda þótt veggskraut væri
ekki til að dreifa og húsbúnaður í
fátæklegra lagi. Mér hefur og ver-
ið tjáð, að naumast sé það barn
til yðar á meðal, að ekki sé það
bæði læst og skrifandi."
Nýjar línur markaÖar, ný viðhorf.
Árið 1878 var að fullu lokið
við járnbrautarkaflann frá St. Paul
til Winnipeg, og þremur árum
seinna hófust flutningar með Kana-
(lísku Kyrrahafsjárnbrautinni (s)j
járnbraut var fullgerð frá hafi u.
liafs árið 1885). Hvort tveggja °^*
miklum breytingum í Vestur Knl’
ada, Jtar sem bættar samgöng111
vestur og norður á bóginn opnt*®11
ljölda fólks leið frá Austur Éa'1
ada, Bandaríkjunum og Evróp11,
Hin nýju landnám voru, hvert11111
sig, að verulegu leyti numin a
sérstökum þjóðarbrotum. FylSta,
markmið þessa fólks var að sJa
sér og sínum farborða. Einnig va
leitazt við að skapa hinum dreifð11
nýlendum vestursins sams konal
brag og innflytjendurnir höfð11
vanizt heima fyrir. Þannig var þa‘'
að brátt mynduðust nýtt Skotlan1
frönskumælandi héruð, nýtt Eng
land, nýtt Ontario-fylki, Men°
nítanýlendur, nýtt ísland, 111
Úkranía, nýtt Þýzkaland, 111
Skandinavía, nýtt Holland °£
þannig mætti lengi telja. ^
Um enskunámið er það helz1 a
segja, að önnur og Jjriðja kynsj(1<,
evrópískra innflytjenda glataði
mörgum tilvikum hinni upprlllia.
legu þjóðtungu sinni og gat hvo
lesið hana né skrifað. Mikill hh1
þessa fólks hugði varðveizlu feð1'^
tungunnar skipta litlu eða ellfj|
máli. Hin merkilega kanadíska
raun, Jiað er að segja blö>1(^
un hinna ólíkustu þjóðerna, se’^
áttu sér sundurleita menning11
baki, var rétt um það bil að he j
ast. Fjöldi íslendinga fylgdi >
far [jeirra, sem fyrstir fluttust 1
ur á bóginn. Settust þeir að í Éal1 ^
árdalnum og víða annars sta
á meginlandi Norður A>nerl ^
Margir tóku sér bólfestu á Vf0’1