Eimreiðin - 01.09.1961, Qupperneq 47

Jól lögtaksmannsins
n;íum þangað í tæk tíð. Já,
b... mnnum jaínvel ná þangað í
fy°rtU' ^júið þér! Þorpið er þarna
Si^handan við rætur hæðarinnar.
tiin' ■ Jafnskjótt og við höf-
1 íariB yfir iága fjallshrygginn
UnlT' ^ ^etum Vlð sagt> a® vlð se'
ag. P‘lr-“ Og ungi maðurinn veif-
u SVlPUnni sinni yfir bökum niag-
])e*a hestanna og kallaði í ákafa til
b ^ ll® hvetja þá: Herðið ykkur,
Ur I /íerðtð ykkur! Herrar!" Fjög-
en i° léttivagnsins skvettu meira
Öslag°kkru Sinni áður’ þegar hann
KjL1 8egnum mjúka leðjuna á
skrokVe8Ínum. Hrörlegur vagn-
|e ° kurinn skrölti þunglyndis-
Un^.e^‘r auðri og dapurlegri slétt-
rPr §egnblautri af desember-
§Ulnu.
Sy *
Sjn^eitaclrengurinn kallaði einu
r^(]cj.enn til hestanna sinna, hag-
bl-, *.Ser í vagnstjórasætinu, sló
ið fl ^úítmni á þykkt kápuslag
°R r,!tÓk að syn§Ja áhyggjulausri
s glaðvæn-j röddu
Und n'Ur h'anov er búlgarskur rithöf-
gretltnj (Elin-Pelin), fæddur 1878 í
harts Vl® Sofíu. Fyrsta smásagnasafn
mik;is <nn út 1904. Hann nýtur mjög
~~ ‘lhts 1 heimalandi sínu og víðar.
bér ^an Júl lögtaksmannsins birtist
JúnscffSlenzkri þýðingu frú Margrétar
:tr 'utur, konu Þórbergs Þórðarson-
lthöfundar.
„Hvað heitirðu, drengur?" spurði
feitur maður sem sat inni í vagn-
inum, vafinn í úlfaskinnsfeld.
Drengurinn hélt áfram að syngja.
„Hæ, drengur!" hrópaði rnaður-
inn, hárri, óþýðri röddu.
„Hvað?“ Drengurinn sneri sér
við.
Búlgörsk saga
eftir
Dimitr Ivanov.
„Nafn! Nafnið þitt? Hvað heit-
irðu?“
„Ondra“.
„Nú, já, Ondra. Þú ert duglegur
strákur! Þið hafið allir orðið dug-
legir, slægir, þið sveitakarlar. Það
eina sem þið kunnið, er að ljúga
og svíkja. Og hvað þið þykist vera!
Ég lít eftir ykkur fyrir dómstólana.
Sauðkindur — lítil lömb — saklaus
— en í raun og sannleika regluleg-
ir úlfar! Þið leikið ykkur að dóm-
urunum!"
„Við erum aðeins óbrotið fólk,
herra, en þeir bara rægja okkur.
Yður finnst þetta líka, en við erum
vissulega ekki eins vondir og þið
haldið. Bændurnir okkar svíkja að-
eins af fáfræði. Fáfræði og fátækt.“