Eimreiðin - 01.09.1961, Qupperneq 60

244
EJMREIÐIN
sá, að það var Drottinn, stóö hann
á fætur og lineigði sig.
„Sefur þú á verðinum?" spurði
Drottinn.
„Það er sú eina dægradvöl, sem
ég get veitt mér,“ sagði Sankti Pét-
ur, „því að varla er til næðissamara
starf, en að vera lyklavörður í
himnaríki." „Það er einmitt þess
vegna, að ég kom,“ sagði Drottinn,
„ég lief starf lianda einum manni,
og þú ert sá, sem ég get helzt misst
í það.“ „Það er hverju orði sann-
ara,“ sagði Pétur, „hingað kem-
ur enginn, sem vill komast inn. Við
höfum enga þörf fyrir lyklavörð
— nema þú viljir reka einhverja
út af þeim, sem komust inn, þegar
náðin var í hærra sessi en réttlæt-
ið?“
„Nei, ég rek engan út,“ sagði
Drottinn, „við erum nógu íáir
samt.“
„Já, högum er öðruvísi háttað
hjá lionum keppinaut okkar þarna
hinum rnegin,,1 sagði Pétur, „þar
er — ef ég má þannig að orðum
kveða — djöfuls fjöldi af fólki.“
„Við verðum að gera eitthvað, til
þess að menn öðlist eilíft líf,“ sagði
Drottinn.
„Það höfum við reyndar gert,“
sagði Pétur, og hann byrjaði að
rifja upp allt það, sem þið þekk-
ið úr biblíusögununt. „Vegurinn,
sannleikurinn og lífið hefur verið
þarna niðri á jörðunni," sagði
hann, „og ég þarf víst ekki að segja
þér, hvað þeir gerðu við hann. Og
Jakob, Jóhannes og ég, og allir
hinir, gerðum allt hvað við gátum
til þess að básúna eilífðina. Og Páll
ferðaðist hennar vegna, bæði um
Asíu og Evrópu — en hvaða ái‘,|18
ur hefur það borið?“ j
„Við ætluðumst til of inikil5^.
mannfólkinu," sagði Drottinn- » .
þessu sinni vil ég láta boða hið ®
lífa líf þannig, að sérhver, sem '*
geti öðlast það eins auðveldleg3 n°
að kaupa sér brauð lijá baka ‘
um. Og liafi fáeinir eignast P
fer liina og að lengja í það.‘ ,
„Já,“ sagði Pétur, „Það er ^
i til í þessu. Sú auglýsing el
uð
sem gengur mann frá mannn
„Hér hefur þú skjóðn
Drottinn, „hún er full af ei
sag'
■ð'i
jilífu l,fl'
l;et-
pétih’
r iin1
entii'
eiiti
Nú fer þú niður á jarðríki og
ur það komast nieðal mannanlia
„Ég er nú ekkert sérlega áfja ^
í að lara til þeirra,“ sagði
„ég á ekki svo góðar minningal
gestrisni Jieirra, en fyrst þ1'1 e jj
lega villt, þá fer ég, þó að þa® en
sjálfsagt með því, að ég legg1^.^
deyi á þeim byggðum enn ^
sinni. Og hver á svo að opna 0g
ir mér, þegar ég kem hinga° ,j
vil komast inn, en sé að eg
brautu?“ ,t.
„Það geri ég sjálfur," sagði V1 ^
inn, og hann sneri sér V1 ^
lirópaði inn í himnaríki: »Ja »
komdu hingað út með stigan
Jakob kom með hann og kom
um fyrir- . „ sagði
„Bara mig svimi nú ekki, ^j
Pétur, „það er langt frá him11'11
til jarðríkis. Guði sé lof.“
Drottinn kallaði á englaS.‘ „•
„Fylgið Pétri niður og flýtiö )
svo aftur upp,“ sagði hann- j.
Síðan kleif Pétur niður og el^{
arnir studdu hann, en Jakob h ja
á. „Þá sé ég enn einu sinni