Eimreiðin - 01.09.1961, Síða 62

246
EIMREIÐIN
hundana. í'þetta skipti ætla ég að
byrja á þeim, sem æðstir eru.“
Og hann hitti greifa nokkurn að
máli.
„Ekki vænti ég, að greifinn hefði
hug á að eignast eilíf líf?“ spurði
liann.
„Hið eilífa líf,“ sagði greifinn,
„á það sér stað nú á dögurn? Það
væri ekki ónýtt fyrir mig að ná í
það, því að ég safna fornminjum.
— En það er vonandi ekki þýzk
eftirlíking, sem þú ert að bjóða
mér?“
„Það er ábyrgð á þessu,“ sagði
Sankti Pétur, og greifinn kíkti í
pokann. „Ég trúi þér,“ sagði hann,
„þess háttar er ekki hægt að búa til
nú á dögum — ekki einu sinni í
Germany" — Germany þýðir Þýzka-
land, greifinn kunni ensku, skuluð
þið vita. „Ég tek það,“ sagði hann.
„Og verðið?“ „Látum okkur sjá,“
sagði Sankti Pétur, „þegar Drott-
inn gefur þér hið eilífa líf, þá er
ekki nema sanngjarnt, að þú gefir
honum öll þín augnablik." „Öll
mín augnablik!“ sagði greifinn,
„góði rnaður, ég verð þó að halda
eftir nokkrum augnablikum handa
mér, svo að ég geti glaðst vfir
þessu.“ „Gleðin er fólgin í hinu
eilífa lífi,“ sagði Pétur. „En góði
maður,“ sagði greifinn, þú verður
að rnuna, að þetta á að fara í safn-
ið mitt. Ég þarf að nota fjöldann
allan af augnablikum til þess að
sýna það gestum mínum.“ „Hið ei-
lífa líf á ekki að vera til sýnis,“
sagði Pétur, „maður notar það ekki
til skrauts." „Góði maður,“ sagði
greifinn, „ekki að hafa það til sýn-
is! Hlustaðu nú á: eftir minn dag
arfleiði ég ríkið að öllu, sem ég ke
safnað. Hugsaðu þér, hvílík ‘
dæma áhrif það hefði á fel 3
mannastrauminn, þegar sæist í al1^
lýsingaskránni, að eilíft líf væ"
í landi voru. Ég verð þó að lia.j
nokkur augnablik til utnráða. ^
þess að gera það lieyrum kurmllS
Hugsaðu þér hvílíkt óskapa J'‘'\
ræði það yrði íyrir þjóðina-
hlýtur þó að eiga föðurlandsa5 ^
Eða hvert áttu ætt þína að ieH‘.
„Ég er Gyðingur," sagði San
Pétur.
„Nú, því er þá þannig val
sagði greifinn, „þetta eru þá J‘
málaviðhorf." t
„Greifinn liefur sjálfsagt glel
því, að Jesús var Gyðingur," sa‘í’t
Gyð'
Pétur.
„Jesús vorra daga er alls ekkt ^
ingur,“ sagði greifinn, „hann eI
jæja, ég veit ekki hvað hann el^u
hann er velþokkaður af öllu g ^
fólki. En ef við snúum °kklll ‘
hinu eilífa lífi — hvað viltu m1
peningafúlgu fyrir það?“ , ,■
„Vertu sæll,“ sagði Sankti P‘l
og hélt sína leið. r
„Það virðist ekki ganga þeíl n
þótt byrjað sé hjá lieldra fólkinll.'g
hugsaði hann, „ég hef þegar ia\g
niður himnastigann, en nú vet
að klífa niður metorðastigann- ^
„En hann liafði ekki lokið el1'^
um sínurn við barónana, þe‘7
hann sá, að verðið var of 11 a
Þegar liann var kominn ao ■ ^
eignamönnum bauð hann eilda .
ið fyrir sjötíu og fimrn af hun‘
af augnablikum mannsins.
En enginn gerðist kaupandim1^
Og þegar liann var komi1111