Eimreiðin - 01.09.1961, Side 72

GLEYMDI GARÐURINH
Það var sólheitur sumardagur í
Sydney. Hitinn bylgjaðist upp
frá asfaltinu eins og frá opinni
glóð í bakarofni.
Ellen koni gangandi með litla
drenginn sinn, seni var 5 ára að
aldri, eftir Edwardsstræti, einni
af aðalgötunum í King Cross, al-
þjóðlega borgarhverfinu í Sydney.
Páll hoppaði og dansaði fyrir
framan Ellen.
— Mamma, nú erum við kom-
in hingað, kallaði hann um leið
og hann var rétt að því kominn
að steypa sér út á akbrautina. En
Ellen náði í hann rétt í þeim
svifum, er hann var að fara sér
að voða.
Mamma, þarna eru rólurnar,
— og sjáðu, þarna er Súsanna,
lirópaði hann himinlifandi.
— Ég sé það, en við verðum að
vara okkur á bílunum, — svona
nú skulum við flýta okkur yfir.
Hinum megin götunnar var
garðurinn og leikvöllurinn.
Þetta var ömurlegasti garður,
sem Ellen haðfi nokkurntíma
augum lilið, en þarna inni í
miðri eyðimörk stórborgarinnar,
var nálægasti barnaleikvöllur, sent
hún gat l'arið á.
Enginn virtist hirða þennan
garð, sem lá á mörkum tveggja
bæjarhluta. Annar bæjarhlutinn
hefur sennilega ályktað, að hinum
bæri að hafa umsjá með honum,
en Jjótt undarlegt kunni að vii'N5
var þetta svæði gert að leik',e ^
Fátt er ömurlegra á að llt:l .
hálfskrælnuð pálmatré, sem te'H
Jnirr, visin og stirðnuð blöðin ll’< ^
sólinni, líkt og stirðnaðar hellt Lj
sem teygja nakta fingur sma ^
himins, biðjandi um náð og .
un fyrir hinum brennandi
geislum. I beðunum voru a s 1
ingi hálfvisnuð blóm, sem ^111^
FRÁSAGA FRÁ ÁSTR
AbW
eftir
Edith Guðmundsson.
eiiis
krónum sínum. Jörðin va1
og grár sandfláki. ^
í öðrum enda garðsins var
grindverk. Bak við það var aS (t
svæði sem leikvöllur. Þar var ° ]
að leyfa börnunum að vera frJ‘
mi'1
ko1111
um.
Strax Jaegar Jiau voru (||
Jtarna innfyrir, sleppti Páll Jiel'
mömmu sinnar og hentist 1,1,1
leikvöllinn til litlu vinkonu11,,‘* j|
Ellen settist Jtar á bekk og
í kring um sig. , ljckkj-
Jú, hér sálu hinir sönm
unum, sem hún hafði séð í vik11’ ,
n1”
sem leið og var farin að bj-‘Ö,
með. Hér voru líka einmalia j.t.
gamlar mannverur með rúm1111^.
an svip, sem féllu vel inn 1