Eimreiðin - 01.09.1961, Qupperneq 87

EIMREIÐIN
271
með sér
mann-
og Sl^
Ýmsan *amvizka geymir ...
kvn • ?runtlvallarsannleika
/Hsirjp “ r\ •
leikr' • um ulganS slnn me®
skrip'y111 seg'r höfundurinn: „Ég
tij ag * Þa® til þess að hvetja fólk
t'nin .Vera a verði gegn múgsefj-
þó ag* °S hita það ekki á sig fá,
Allt' Hí llnnist það standa eitt.“
hö[u Cl. Þetta vitanlega rétt, sem
n^r Urinn segir, svo langt sem
hjörð lsstdega voru Þjóðverjar
ffit]ei nashyrninga á valdatímum
h\-i
ort
°g handlangara hans. En
eiUu- UlUndi höfundurinn eigi
llalt 1 huga enn 'nær-
ágj^t- tlaenii» er hann samdi þetta
sef:„ . eikrit sitt? Hvar hefur múg-
i ríft' veuo mein en hun er nu
viíj 111111 honitnúnismans. Heyrum
Hajjj 1 stöðugt öskur og traðk
gjorv.1|l!lnganna herast þaðan um
far; Jj. ‘an. heim? Ég held, að það
ekk; | •' a mllh mála. Og minnir
leik,lullnn sífelldi ótti fólksins í
inu ’ el drepið er á dyr eða sím-
Vahlh J1'1’'1’ a óttann við ofsóknir
bi
lafanna
þjá
og þrælkunarvinnu,
^Orgar Ul 1Í<llcla hinna óbreyttu
1 ClMT5PÍÍÍcrílr i 11m V nmr-m_
einn
úniSt;r_" 1 einræðisiíkjum konnn-
Orjjd S hefur höfundurinn ekki
htin-.. heimskommúnismann í
. QQ, 1
berp„ nann leggur Durard, vini
,ngers
Hr ha
iti
ann
niunn þessi orð, þeg-
ig: p er ;*ð breytast í nashyrn-
ég teg p er haettur við að kvænast,
haiu 1111:1 stóru alheimsfjölskyldu
iíður .n Þa litlu.“ Hvað sem þessu
er Jeikrit þetta hrópandi
Skefiai.n höfundarins gegn hinni
af
Jalausu
sk ^múgsefjun, sem er eitt
áHui f UStu vopnunum í barátt-
°g þVf U lleimskommúnismanum
a það brýnt erindi til allra
frjálsra þjóða, einnig til okkar Is-
lendinga, því að einnig hér eru til
nashyrningar og þeir, því miður,
ekki svo fáir.
Benedikt Árnason setti leikinn á
svið og annaðist leikstjórnina.
Leysti hann það vandasama starf
af hendi með mikilli prýði. Hagg-
aðist hvergi heildarsvipur sýningar-
innar og var bersýnilegt, að leik-
stjórinn skildi viðfangseínið til
hlitar og hafði lagt mikla vinnu í
leikstjórnina.
Aðalhlutverk leiksins, Berenger,
lék Lárus Pálsson. Hefur hér að
framan verið gerð nokkur grein
fyrir þessari persónu og skal það
ekki endurtekið hér. Lárus var í
fyrri hluta leiksins full lilédrægur,
— leikmáti, sem hann hefur tamið
sér um of á seinni árum, — en er á
leið leikinn og átökin urðu ötlugri,
varð leikur lians áhrifameiri og til-
þrifamestur í leikslok.
Jón, vin Berengers, sem er þrótt-
mikill náungi og ærið ánægður með
sjállan sig, en verður þó með þeim
fyrstu lil að taka nashyrningasýk-
ina, lék Róbert Arnfinnsson. Hlut-
verkið er allmikið og vandasamt og
ekki öðrum fært en mikilhæfum
leikurum að gera því góð skil. Ró-
bert var þessum vanda vaxinn, end;t
er hann í fremstu rcið íslenzkra
leikara. Einkum var frábær leikur
hans er Jón fer smám saman að
breytast í nashyrning með viðeig-
andi raddbreytingu og tilburðum.
Rúrik Haraldsson lék Dudard,
samstrafsmann Berengers, ungan
lögfræðing og hleypidómalausan að
því er virðist. Dudard er hressilegur
og tekur ekki nashyrningafyrirbær-