Eimreiðin - 01.01.1963, Side 55

EIMREIÐIN
43
börnin, þangað lil móðir henn-
ar hljóp undir bagga með henni.
Húsið hafði staðið mannlaust
1 tvö ár og í mörgu var að
snúast. Henni varð ljóst um
þetta leyti, að þótt hún væri þrek-
mikil, myndi það verða henni of-
faun að halda áfram að annast
stjúpbörnin að öllu leyti, auk sinna
mgin barna, ef nokkur tími ætti
að verða til ritstarfa. Henni féll
þungt að viðurkenna þetta, hafði
talið sér skylt að sjá um þessi börn
jafnt og sín eigin og eins og heyra
má í bókum hennar, takli hún fólk
að jafnaði sækja hina sönnustu lífs-
fullnægingu í að bregðast ekki
skyldunum, þótt þær kostuðu fórn-
it °g þrautir. í júlx fékk hún þó
aðstoðarstúlkur, að vísu ekki jafn
úugandi stúlkur og hún hafði von-
að, en hún fékk þó svigrúm til að
ganga frá nokkrum ritum til út-
Sáfu, samtímis því sem hún saum-
aði barnaföt og sultaði og sauð
uiður matföng. En hún segist aldrei
taf'a verið jafn þreytt — „Einhvern-
'eginn á ég erfitt með að koma
mér að því að gera nokkurn hlut“,
S r|iar hún. „Það er einkennilegt,
ég sem alltaf hef getað það, sem
eg hef viljað — nú gagnar mér ekki
'tljinn. Ég bólgna hér og þar,
vonow læknir segir að vöðvarnir
^11 slappir til að bera þungann.
'g á erfitt um andardrátt, erfitt
með að beygja mig og finn til þegar
eg geng — 0g ég sem á svo mikið
“gert-‘‘ Hún þráði þá stund er
barnið fæddist.
i ágústlok fæddist sonur. Hún
'ar gibð og þakklát yfir hve þetta
þriðja barn var liraust og eðfilegt
og hve hin tvö fögnuðu bróðurn-
um. Hún gladdist yfir sólríku hús-
inu, þaðan sá vitt yfir bæinn og
Guðbrandsdalinn. Þetta átti eftir
að verða hennar framtíðarheimifi,
þó að henni væri það ekki enn
ljóst.
En raunar er það aðeins liið ytra,
sem kyirð og gleði er í lífi hennar
þennaix tíma. Hjónabandið er að
fjara út. Svarstad kemur að vísu
enn að heimsækja fjölskyldu sína,
en Jxau búa ekki framar saman og
skilja að lokum. Sigrid Undset
hneigðist æ meira til íhygli um trú-
mál. Hún felldi sig ekki við
lúthersku kirkjuna, en gekk kaþ-
ólsku kiikjunni á hönd af mikilli
einlægni og ritaði síðan mikið urn
helgra manna ævir og fleira, er
trúarbrögð snertir. Hún ritaði
einnig um réttindamál kvenna, en
skoðanir hennar voru persónuleg-
ar og sjálfstæðar sem fyrr og ekki
vinsælar hjá kvenréttindakonum.
Og nú, einmitt á Jxessu erfiða tíma-
bili hóf hún að rita Jxá af sínum
stóru skáldsögum, sem hvað vinsæl-
ust varð, söguna um Kristínu
Lavransdóttur, bók, sem er í senn
grundvölluð á fágætlega nákvæmri
heimildakönnun á lífi Norðmanna
á miðöldum og speglar lífsskoðun
höfundarins, að Jxrátt fyrir það, að
maðurinn sé skapaður í Guðs mynd
og sé samverkamaður Drottins og
Jxjónn, Jxá eigi hann sinn frívilja
og milli Guðs vilja og vilja manns-
ins verði árekstrar, en fullan frið
fái maðurinn ekki fyrr en hann
beygi sig fyrir Guðs vilja. Kristín