Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1965, Page 41

Eimreiðin - 01.01.1965, Page 41
ÉIMRE1ÐIN 29 — Jú, hér er hann. Hvað get ég gert fyrir yðnr? svaraði ég og liauð stúlkunni sæti gegnt mér við skrifborðið. — Ég heiti Ásdís og á heima úti á landi. Er nýkomin hingað til bæjarins - og langaði til að hafa tal af einhverjum, sem fæst við blaðamennsku eða titgáfu — og ritstörf. Röddin var óstyrk, næstum hvíslandi, eins og hér væri um v ið- kvæmt trúnaðarmál að ræða. Ég kinkaði kolli og beið el'tir frekari skýringu á erindinu. — Mig langar til að sýna yður — já, biðja yður að lesa þelta ylii. sem ég er hérna með á blaði. Það er — það er kvæði — eða tihaun til að — koma saman kvæði, stamaði stúlkan — og roðnaði ut undii eyru. Hi'in tók sér sýnilega nærri að stynja þessu upp. — Látið mig sjá. Er það eftir yður? — Já, jú, eiginlega er það nú eftir mig. — Það er að segja — þetta kemur stundum yfir mig, ég veit ekki hvernig, — en ntér finnst ég endilega verða að koma einhverju á blað. Það er — ja, — það er eitt- hvað ósjálfrátt, sem ég ræð ekki við. Og stúlkan rétti mér samanbrotið bláð, sem ht'in sotti í barm sinn. — Já, það eru margir með þessu marki brenndir, einkum í æsku, að þeini finnst þeir þurfa að yrkja. En svo venst þetta oftast af með aldrinum, sagði ég hughreystandi, braut upp blaðið og leit á það, sem á því stóð. Þetta var kliðmjúkt ljóð um æsku og vor og unga ást, sem er að vakna, ritað með blýanti á bláleita pappírsörk, slafagerðin viðvan- ingsleg, en fíngerð, orðavalið hnitmiðað, livergi væmni, tilgerð né smekkleysa, hátturinn mjúkur og niðandi, eins og lind í blómum skreyttri fjallshlíð, með útsýn yfir unaðsfagra sveit undir bláum himni og baðaða í sólskini. Þetta var reglulega fallegt kvæði. — Halið þér fengizt við þetta lengi — að yrkja? spurði ég, án þess að láta á mér sjá nokkur svipbrigði. — Síðan ég man fyrst eftir mér, svaraði stúlkan. — Og hvað eruð þér gömul? — Seytján ára. — Og hvernig byrjaði þetta? — Ja, það byrjaði nú eiginlega fyrir alvöru, þegar ég beyrði sönginn í fyrsta sinn. — Sönginn — hvaða söng? — Jú, sjáið þér til, ég vakti yfir túninu heima, þegar ég var lítil, stuggaði fénu, sem í túnið sótti, alla leið upp fyrir Neðri-dranga
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.