Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1965, Síða 42

Eimreiðin - 01.01.1965, Síða 42
EIMREIÖTN 30 öðru hvoru ;í næturnar, en hóaði öllu frá alla leið upp í Álfadal á morgnana um leið og ég rak kýrnar. Ég lék mér oft tímunum sarnan þarna uppi í dalnum, — og þar heyrði ég sönginn fyrst. En svo liætti ég að vaka yfir túninu og reka kýrnar, — og eftir það kom ég æ sjaldnar upp í dal. En söngurinn fylgdi mér alltaf öðru hvoru, einkum þegar ég var ein, og ég var alltaf að reyna að lýsa því, sem í honum fólst, eins og ég reyndi strax, þegar ég heyrði hann í fyrsta sinn. Ég gat ekki annað. — Já, en hvaðan kom þessi söngur? — Fólk trtiði því, að Imldufólk ætti heima í Álfadal, — enda hendir nafn dalsins til þess, að svo sé. Ég var ekki í miklum vafa um að það ætti þarna heima. Það eru svo einkennilega mynduð kletta- belti í brekkum dalsins, alveg eins og lnisaþil í löngum röðum og þarna undir klettunum lá ég oft og hlustaði, hvort ég heyrði ekki í huldufólkinu í dalnum. — Og heyrðuð þér svo nokkuð? Það var kominn ákafi í rödd Ásdísar. Allt hik var horfið — og það var eins og lnin hefði gleymt stund og stað. — Sjálfsagt hef ég alltaf heyrt eitthvað, þó ekki svo glöggt, að ég gæti verið viss um, að það væri frá huldufólkinu. En svo var það kvöld eitt í ágúst, að ég var stödd uppi í dal að sækja kýrnar. Veðrið var dásamlegt, aðeins tekið að rökkva, léttur blær ofan úr f jöllunum, sól roðaði hæstu tinda, en húm í dalnum. Ég hafði gleymt mér við að horfa á blómabreiðurnar í brekkunum, fjólur, blágresi og fagur- blóm — og á flögrið í fiðrildunum, sem voru að búast til hvíldar undir nóttina. Þá heyrði ég margraddaðan söng ofan úr dalnum. Þessi söngur bergmálaði í fjöllunum og fyllti allan dalinn. Stundum var hann eins og stormjrytur, stundum eins og örveikt hvísl. Eg get ekki lýst honum eins og hann var, en hann fyllti mig óttablandinni hrifningu. Ég sat eins og bergnumin og hlustaði, gleymdi stund og stað undir þessum söng, sem stundum líktist voldugum orgeltón- um, undirleik að söngkór, margrödduðum og mikilfenglegum------. Ásdís jragnaði snögglega og eins og hún rankaði við sér. llr svip hennar mátti lesa, að nti væri hún víst búin að tala alltof mikið yfir bráðókunnugum manni, sem hún hefði aldrei áður séð og þekkti ekki neitt. En ég lét. sem ekkert væri og sagði hinn rólegasti: — Og svo fóruð þér að yrkja upp úr þessu? — Nei, nei, ég var víst byrjuð á því áður. En eftir þetta fannst mér ég verða að halda áfrant. Einhver ósjálfráð þörf knúði mig til
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.