Uppeldi og menntun - 01.01.1995, Side 13

KRISTÍN INDRIÐADÓTTIR
Áhugasamur kennari frá Flensborg
Ýmislegt bendir til þess að Steingrímur hafi strax verið ötull og áhugasamur
kennari. Kennaraskólinn í Reykjavík tók til starfa árið 1908 en þar var strax vorið
1909 komið á sex vikna framhaldsnámskeiði fyrir starfandi kennara. Slík námskeið
voru haldin allan næsta áratug. Á námskeiðinu vorið 1910 var Steingrímur og tók
virkan þátt í málfundum sem þátttakendur stóðu fyrir (Fundagerðabók kenn-
ara v.). Þar hafði hann m.a. framsögu um fræðslulögin nýju og taldi þá tíu ára börn
of ung til að vera skólaskyld. Vildi hann flytja aldurstakmarkið upp í 12 ár en hafa
skólaskylduna til 16 ára aldurs og koma á unglingaskólum í sem flestum sveitum.
Þá vildi hann ekki láta presta eina um kristindómsfræðsluna því kennarar gætu
ekki eflt siðgæði barnanna öðru vísi en hafa hana á hendi. Á einum þessara firnda
var Steingrímur kosinn í fimm manna nefnd til þess að kynna sér „ásigkomulag og
starfsemi kennarafélaga, og koma með skýringar og tillögur síðar". Lagði nefndin
til að „kennarar stofni smá félög í héruðum landsins ..." en á þessum árum var það
einmitt hugmynd bamakennara að þessi smáu félög mynduðu kennarabandalag.
Árið 1914 voru þessi félög þó aðeins orðin sex (Hallgrímur Jónsson 1914:122).
Steingrímur var heima sumarlangt árið 1919 og var þá tækifæri til að taka upp
þráðinn frá 1910. Hann var fenginn til þess að flytja erindi á almennum
kennarafundi um nýjustu stefnu Bandaríkjamanna um starfsaðferð og stjórn í
bamaskólum. Á þeim fundi var hann kjörinn í nefnd þriggja manna til að vinna að
stofnun kennarasamtaka (Samtök með kennurum 1919).
Steingrímur lagði snemma sitt af mörkum til kennslubókaútgáfu. Árið 1914 gaf
hann ásamt Jörundi Brynjólfssyni út Reikningsbók handa alþýðuskólum (svör komu út
1915). Reikningsbókin hlaut góða dóma hjá Eyjólfi Eyjólfssyni (1915) kennara í
Meðallandi en hann segir að sér hafi ekki þótt nein íslensku reikningsbókanna
handhæg nema reikningsbók Ögmundar Sigurðssonar þangað til þessi kom út.
Hann telur kosti bókarinnar einkum felast í því að „kenna fyrst hið auðveldara og
síðan hið erfiðara" og að „bera hið ókunna saman við hið kunnuga". Dæmi eru
skýrð á undan reglunum svo börnin skilji fremur en muni.5 Þetta bendir til þess að
Steingrímur hafi þegar áður en hann fór utan fyrst og fremst borið hag barnanna
fyrir brjósti og viljað ganga út frá getustigi þeirra.
Árið 1913 varð Steingrímur ritstjóri Unga íslands, sem var myndablað fyrir börn
og unglinga. Hann skrifaði bömunum á íslandi reglulega að vestan og sendi bæði
frumsamið og þýtt efni. Blaðinu ritstýrði hann einn eða með öðrum á árunum
1913-1923,1925 og 1927-1933.
KENNINGAR OG STEFNUMÖRKUN
í SKÓLAMÁLUM í BANDARÍKJUNUM
Augljóslega má rekja skoðanir og baráttumál Steingríms til þeirra hugmynda sem
hæst bar í Bandaríkjunum á þeim tíma sem haim dvaldist þar. Þetta var í árdaga
5 Sjá einnig Friðrik Hjartarson 1916 og Snorra Sigfússon 1915.
11