Ægir - 01.01.1933, Blaðsíða 10

4
ÆGIR
dags og þolir fiskurinn þá ekki að biða
til næsta dags, ef vöruna á að vanda, þó
að því miður slíkt sé oft gert, þegar um
saltfisksframleiðslu er að ræða.
Við færaspuna og netjagerð væri líka
hægt að veita fjölda manns atvinnu að
vetrinum, í stað þess að láta útlendinga
vinnu þau verk fyrir okkur.
Þá ættum við sjálfir að geta smíðað
þær tunnur, sem við þurfum að nota í
stað þess að kaupa þær af öðrum þjóð-
um.
1 haust hafa verið smíðaðir hér allir
þeir fiskkassar; sem notaðir hafa verið
utanum fisk þann, sem þannig hefur
verið fluttur út, og hefur það veitt nokkra
atvinnu. Kassar þessir hafa hingað til
verið fluttir inn tilbúnir.
Tíðarfar var yfirleitt mjög hagstætt á
árinu, að visu var janúarmánuður nokk-
uð stormasamur og gæftir stopular, en
með febrúarbyrjun gerði einmunatíð,
sem hélzt fram í aprílmánuð, var
jörð sunnanlands snjólaus, og víða
farið að gróa og gæftir yfirleitt mjög
góðar. Má segja að sjaldan hafi verið
slík einmunatið hér á Suðurlandi, eins
og mánuðina febrúar og marz, en með
komu aprílmánaðar skipti mjög um,
gerði þá norðangarð með frosti og allan
mánuðinn var tið mjög stirð. Snemma í
marzmánuði rak nokkurn hafís upp að
Norðurlandi og var hann þar á reki allan
mánuðinn og fram í april, en ekki varð
hann landfastur, en bagaði þó nokk-
uð siglingar um tíma. Eftir það mátti
heita að veðrátta væri mjög hagstæð,
bæði til lands og sjávar og fiskþurkun
gekk mjög vel.
Ég gat þess í siðustu ársskýrslu minni
(Ægir 1. tbl. 1932), að eftir þvi sem ráða
mætti af fiskrannsóknunum undanfar-
andi ár, og af samsetningu þeirra »ár-
ganga« af þorski sem mest bar á og
aflast hafði af, væri ekki annað sjáan-
legt, en að þorskaflinn yrði góður 1932.
Þessi spá hefur nú fyllilega ræzt, eins og
árið hefur þegar sýnt, og það er ekki
annað sjáanlegt en að sama áframhald
muni verða árið 1933, því auk þeirra
árganga, sem þekktir voru í fyrra og í
ár og eklci geta verið gengnir til þurðar
enn þá, hefur árgangurinn 1924 verið
mjög áberandi á þessu ári, og má því
búast við að hans gæti mikið í aflanum
í ár.
Áframhald hefur orðið á þessu ári á
göngum grænlenzka fisksins hingað til
lands, eins og drepið er á í síðustu
skýrslu minni. Hafa nú á þessu ári feng-
ist mörg merki hér af þorskum, sem
merktir voru við Grænland, og styð-
ur það mjög þá skoðun, að fiskurinn sé
nú um tima að leita burt frá Grænlandi,
eða hafinu norður af íslandi og safn-
ast saman á »haglendinu« hér, enda
er talið að fiski við Grænland hafi verið
tregara í ár, en undanfarið. Þó getur
verið að hér sé að eins um árlegar sveifl-
ur að ræða, því margt bendir til að haf-
ið við ísland haldi stöðugt áfram að
halda við fiskistofninum við Grænland,
að minnsta kosli sýndu rannsóknir Dönu
er hún fór yfir undir Grænland til þeirra
athugana í ár, sama árangur eins og ár-
ið áður, að þorskaseiðin berast frá ls-
landi alla leið til Grænlands með straum-
unum. Pó við heimtum nokkurn skatt
af honum aftur er það í sjálfu sér bara
okkar eign, sem við erum að fá til baka.
Fiskurinn á vertíðinni var mikið feit-
ari en árið á undan, og var þó ekki
hægt að segjá að vel væri, vanalega reikn-
ar maður með að fáist 45 lítrar aflifurúr
skpd.(160 kg.) af verkuðum þorski, fyrri
hluta vertíðar, en við þær athuganir, er
Fiskifél. lét gera í veiðistöðvunum við
Faxaflóa, reyndist lifrarmagnið um miðj-