Ægir - 01.01.1933, Blaðsíða 12

6
ÆGIR
ar tekið er tillit til bátafjölda. Yoru lóð-
ir aðalveiðitækið, sem notað var við Eyj-
arnar á vertíðinni, því netjaveiðin stóð
þar að eins'stuttan tíma.
F’rá Stokkseyri gengu 6 bátar minni
en 12 rúmlestir og einn opinn vélabát-
ur, er það sama bátatala og árið áður.
Aflinn var með bezta móti, 1985 skpd.
eða 100 skpd. meiri en árið á undan.
Frá Eyrarbakka gengu 3 bátar minni
en 12 lestir og 2 opnir bátar, árið áður
gengu þaðan að eins 2 bátar. Afli var
þar allgóður. Á báðum þessum síðartöldu
stöðum má nú segja, að landbúnaður sé
að verða aðal-atvinnuvegurinn, þó að
fiskveiðarnar séu þeim mikil hjálp, enda
mun mestállur sá gjaldeyrir, sem þar er
manna á meðal, vera fyrir útfluttar sjáv-
arafurðir. Einkum hefur garðræktinni
aðallega aukist þar ásmegin, enda liggja
þessir staðir mjög vel til kartöfluræktar.
Við áveitur þær og jarðrækt, sem gerð
hefur verið á Eyrarbakka undanfarandi,
hefur vatninu úr stórum afrennslisskurð-
um, verið veitt niður í bátahöfnina og hefur
það flutt með sér sand úr fjörunni ofan
í lónin, sem bátarnir liggja á, svo þau
eru nú að fyllast af sandi, og höfnin að
eyðileggjast, verði ekki ráðin bót á því,
sem allra fyrst.
í Vík í Mýrdal, sem annars er nú orð-
ið ekki talin sem verstöð, var um tfma
í marz og aprílmánuði óheroju afli, var
oft 4 róið á dag þegar veður leyfði og
feqgust suma daga um 120 til hlutar af
þorski. Afli þessi er þó hvergi talinn á
aflaskýrslum Fiskifélagsins, enda allur
notaður til matar heirna í héraðinu og
nærliggjandi sveitum.
Grindavík var á þessu ári eins og sið-
ustu undanfarin ár, ein með mestu upp-
gangsveiðistöðvum í Sunnlendingafjórð-
ungi. Á vertíðinni gengu þaðan 29 opnir
vélbátar (árið áður 27) og öfluðu 7720
skpd., er þetta mjög mikill afli, þegar
það er athugað, að hér er um slæma
brimaverstöð að ræða, svo að margir
dagar ganga frá sökum þess, að ekki er
hægt að komast á sjó sökum brima, en
þegar stillur eru, þá er mjög stutt það-
an tíl fiskjar, og því oft 2—3 róið á dag,
meðan hlaupin standa. í Þórkötlustaða-
hverflnu, sem er aðalverstöðin nú orðið
— en eiginlega er Grindavík 3 aðskildar
verstöðvar — var á sumrinu unnið að
því að fullgera bátabryggju þá og brim-
brjót, sem ég gat um í síðustu ársskýrslu
minni, svo losun bátanna gengur þar
greiðlega nú orðið og geta flutningabílar
nú komist alla leið niður á bryggju og
tekið á móti fiskinum við bátshliðina.
Aðstaða öll til fiskaðgerðar og verkunar
er því orðin þar allgóð og stór breyting
frá því sem var fyrir fáum árum.
Frá Höfnum á Miðnesi gengu 8 bátar
og er það 2 færri en árið áður. Afli var
þar ágætur 2230 skpd. (1900 árið áður).
Auk þesser jafnan selt mikið afferskum
fiski til Reykjavíkur, einkum að sumr-
inu, bæði frá Höfnum og öðrum veiði-
stöðvum á Reykjanesskaganum, sem ekki
er talinn í þessum skýrslum.
Frá Sandgerði gengu á vertíðinni 16
mótorbátar með þilfari, en þegar leið á
vertiðina bættust þar við 7 opnir trillu-
bátar, er það lík bátatala og árið áður.
Afli 10194 skpd. (9555).
Úr Garði og Leiru gengu 6 opnir vél-
bátar, og er það 2 fleiri en árið áður.
Afli mátti heita ágætur 520 skpd. (192).
Frá Keflavík og Njarðvikum gengu 27 bát-
ar, allir nema einn yfir 12 smálestir. Auk
þess gengu þaðan nokkrir trillubátar,
þegar leið á vertiðina, er þetta 3 bátum
færra en árið áður.
Eins og áður er tekið fram, stóðyfir
vinnudeila í Keflavík, til 11. febrúar og
dró það nokkuð úr afla vertíðarinnar, en