Ægir - 01.01.1933, Blaðsíða 11

ÆGIR
5
an febrúar 38 lítrar, en var komið nið-
ur í 25 lítra í lok aprilmánaðar. Árið
áður byrjaði með 22—25 lítrum og var
komið niður í 8—10 lítra um lok.
Fiskurinn var líka að mun stærri en
undanfarandi ár.
Suðurland.
Að vísu átti svo að heita að saltfisk-
vertíðin byrjaði strax úr áramótum, eins
og vant er, en mjög mikill ótti og ugg-
ur var í mönnum lengi frameftir, sem
ekki var að furða. Hin stórkostlegu töp
útgerðarinnar árið 1931, ásamt verðfall-
inu á fiskinum á því ári, hafði lamað
svo trú margra á framtið útvegsins í
bráðina, að við lá að margir gæfust upp,
enda ekki, hægt um vik hjá mörgum að
hreyfa sig, þar sem birgðir voru miklar
af fiski frá fyrra ári, verðið lágt, en skulda-
bagginn hjá mörgum orðinn óbærilegur,
hefði því útgerðin fengið jafnslæmt ár
aftur eins og 1931, var ekki annað sjá-
anlegt, en hún mundi öll falla í rústir.
En það er eins og oft áður, að neyðin
kennir naktri konu að spinna. í mörg
undanfarandi ár hefur smáútgerðin ekki
verið rekin með jafnmikilli hagsýni og
sparnaði og á þessu ári.
Lóðanotkun og lóðatap flestra báta var
hverfandi lítið, borið saman við undan-
farandi ár, enda .var hagur margra þann-
ig, að þeim hefði verið illmögulegt að
útvega sér lóðir að nýju, hefðu þeir
misst mikið af veiðarfærum sínum. For-
mennirnir sáu sér því hag íþvíaðleggja
ekki lóðir 1 verra veðri en svo, að þeir
teldu sig nokkurn veginn vissa um að
ná þeim aftur. Með þessu urðu róðrar-
dagarnir að vísu nokkuð færri hjá sum-
um, en annars hefði orðið, en hagur út-
gerðarinnar aftur á móti mikið betri.
Þá notuðu menn líka almennt miklu
minni beitu en venja var til, og skáru
síldina smærra, en beitunotkunin var
orðin alveg óeðlilega hár útgjaldaliður
margra báta, en þetta virtist engin áhrif
hafa á afla bátanna, og munu margir
hafa sannfærst um, að hér hefði mátt
koma töluverðum sparnaðivið fyr. Auk
þess verkaði þessi beitusparnaður mikið á
beituverðið, því frystihúsin kepptu hvert
við annað með að setja verðið niður,
þegar þau sáu að hverju stefndi með
beitunotkunina, og hefur beitusíld í mörg
ár ekki verið eins ódýr og hún varð á
þessu ári.
í Keflavik hófst árið með vinnustöðv-
un og lögðu verkalýðsfélögin viðskipta-
bann á kauptúnið og hélzt það til 9. fe-
brúar, að bæjarfógetinn í Hafnarfirði úr-
skurðaði að saltskipið Kongshaug, sem
þar hafði legið með saltfarm og ekki
fengið losað 'saltið, skyldi afhenda það
hreppsnefndinni.
Þátttaka í útgerðinni var allstaðar á
landinu töluvert minni en undanfarin
ár, og stafaði það að nokkru leyti af
gjaldþrotum meðal útgerðarmanna, auk
þess voru margir svo illa stæðir, að þeir
gátu ekki fengið rekstursfé til þess að
koma bátum sínum af stað, eða gera þá
haffæra. Ný skip eða bátar bættust því
hvergi við á árinu.
Frá Vestmannaeyjum gengu á vertíð-
inni 79 bátar, er það þremur fleira en
árið áður. Aftur á móti voru ekki nema
58 af þeim yfir 12 smálestir, en 61 árið
áður. Aukningin liggur í þvi, að þar sem
fiskurinn gekk með óvenjulegum þunga
alveg upp að hafnarmynni, voru gerðir
út siðari hluta vertiðar nokkrir trillu-
bátar, sem annars stunda að jafnaði ekki
veiðar nema að sumrinu, til að fiska
matfisk fyrir Eyjarnar, þegar aðrir bát-
ar eru hættir róðrum. Þrátt fyrir þetta
var aílinn í Vestmanneyjum meiri en
hann hefur nokkurntíma áður verið, þeg-