Ægir - 01.02.1944, Blaðsíða 29

Æ G I R
59
Tafla XXI. Fiskafli verkaður í salt í
Vestfirðingafjórðungi árin 1943 og 1942.
(Miðað viö fullverkaðan fisk.)
1943 1942
Veiðistöðvar: kg kg
Flatev og Bjarneyjar 2 000 15 000
Vikur og umhverfi )) 12 000
Patreksfjörður )) 13 000
Tálknafjörður » 4 000
Arnarfjörður » 150 000
Suðurejrri 8 500 »
Bolungavík 17 000 7 500
lsafjarðarkaupstaður 17 500 ))
Aðalvík og Hornstrandir . . . 39 000 42 500
Gjögur og Djúpavík 22 000 28 000
Steingrimsfjörður 24 000 1B0 000
Samtals 130 000 432 000
Tafla XXII. Fiskafli verkaður í salt í
Norðlendingafjórðungi árin 1943 og 1942.
(Miðað við fullverkaðan fisk.)
1943 1942
Veiðistöðvar: kg kg
Skagaströnd 44 220 15 000
Siglufjörður 5 800 ))
Hofsós 9 530 ))
Hrísey )) 1 700
Grenivik )) 8 000
Grimsev 77 750 49 500
Flatey 67 030 60 000
Þórsliöfn 31 100 43 500
Samtals 235 430 177 700
Fiskur verkaður í salt á öllu landinu
nam aðeins 1109 smál., en var rúmlega
3000 smál. árið 1942. Til samanburðar má
fíeta þess, að þegar saltfiskverkunin varð
mest, árið 1930, voru verkaðar í salt rúm-
lega 70 þús. smál.
Saltfislcverkun var einkum í smáveiði-
stöðvunum á Norður- og Austurlandi, sem
erfitt eiga með að koma fiskinum frá sér
i fiskkaupaskip og frystihús, svo og við
sunnanverðan Faxaflóa á vetrarvertíðinni.
Eins og taflan sýnir, var nær allur fisk-
urinn, sem verkaður var í salt, þorskur,
enda stunduðu togararnir nú ekki neinar
Tafla XXIII. Fiskafli verkaður í salt í
Austfirðingafjórðungi árin 1943 og 1942.
(Miðað við fullverkaðan fisk.)
1943 1942
Veiðistöðvar: kg kg
Skálar á Langanesi 36 650 14 585
Bakkafjörður 21 200 »
Vopnafjörður )) 8 000
Borgarfjörður 33 200 22 400
Seyðisfjörður )) 16 000
Vattarnes 800 »
Fáskrúðsfjörður 18 300 ))
Stöðvarfjörður 68 200 32 200
Djúpivogur 72 000 23 250
Hornafjörður 10 580 ))
Samtals 260 930 116 435
saltfiskveiðar, en frá þeim hefur helzt gætt
annarra fiskteguiida, einkum ufsa.
Tafla XX sýnir hvernig saltfiskverkun-
in skiptist á veiðistöðvarnar í Sunnlend-
ingafjórðungi. Sainanhorið við árið 1942 er
breytingin sú, að Hafnarfjörður fellur því
nær alveg úr, en nokkur togarafiskur kom
þar á land árið áður. Annars er saltfisk;-
magnið mjög lítið í hverri veiðistöð. Mest
er það í Sandgerði, Vestmannaeyjum og
Keflavík.
1 Vestfirðingafjórðungi var saltfiskverk-
un vart teljandi, aðeins 130 smál., en 432
á fyrra ári. í nokkrum veiðistöðvum var
ckki um neina saltfiskverkun að ræða, en
annars staðar aðeins smáslatta (sbr. töflu
XXI).
I Norðlendingafjórðungi er svipað að
segja, þó magnið væri þar heldur meira,
eða 235 smál., en ekki nema 178 smál. árið
áður (sbr. töflu XXII).
Hefur saltfiskverkunin verið mest i þeim
veiðistöðunum, sem erfiðast eiga með að
koma fiskinum frá sér nýjum, en það eru
eyjarnar, Grímsey og Flatey.
Utan Sunnlendingafjórðungs var salt-
liskmagnið mest í Austfirðingafjórðungi,
261 smál., en ekki nema 116 árið áður (sbr.
töflu XXIII). Sama er þar um að segja og
annars staðar, að einkum eru það liinar