Ægir - 01.09.1951, Síða 63

Æ G I R
271
sjálfsögðu af því tvennu, að togaraverk-
fallið dró úr framleiðslu togaranna og þar
af leiðanda útflutningi afurða frá þorsk-
veiðunum og einnig hinu, að saltsíldarfram-
leiðslan varð mun meiri en áður, og þar af
leiðandi verðmæti síldarafurðanna meira.
Afurðir frá síldveiðunum voru um 22.1%
á móti 13.8% árið áður, og er þar um tölu-
verða aukningu að ræða. Hins vegar er hluti
síldarafurðanna óeðlilega lítill miðað við
það, sem vera ætti, ef allt væri eðlilegt, þar
sem síldarvertíðin brást svo mjög sem raun
varð á um sumarið 1950, og útflutningur
síldarlýsis og síldarmjöls og einnig salt-
síldar var mun minni en ella hefði orðið.
Afurðir frá hvalveiðum eiga nú orðið
nokkurn hlut í útflutningnum og fer hann
vaxandi. Á árinu 1950 var það 3.1% á móti
2.3% árið áður. Hefur hluti hvalafurðanna
i útflutningnum farið vaxandi frá því
fyrsta.
Á árinu 1950 voru fluttar út islenzkar
sjávarafurðir til alls 32 landa. Allverulegar
breytingar hafa orðið á hlutföllum land-
anna innbyrðis í útflutningnum, sem stafar
að sjálfsögðu af þeim breytingum, sem
urðu á útflutningnum á árinu, þ. e. a. s.
þeim breytingum innbyrðis á milli afurða-
flokkanna, er áður hefur verið getið. Mest-
ur var útflutningurinn til Hollands að þessu
sinni, eða 14.5% af öllum útflutningnum,
og var þar aðallega um að ræða útflutning
á þorskalýsi, fislcmjöli og freðfiski. Árið
áður hafði hluti Hollands aðeins verið 4.2%
af útflutningi sjávarafurða. Næst í röðinni
konru svo Bandaríkin með 12.6%, og var
það meira en tvöföldun á hlutfallstölu þess
lands árið 1949. Var þar aðallega um að
ræða milda aukningu á útflutningi freð-
fisks, sem varð eftir gengislækkunina.
Bretland, sem hafði verið langhæsta landið
hvað útflutning snerti árið 1949, var nú 3.
í röðinni með 12.3%, og var það ekki nema
rúmlega % hluti af því, sem það hafði verið
árið áður. Þessi lækkun stafar að sjálf-
sögðu fyrst og fremst af því, hversu útflutn-
ingur á ísvörðum fiski minnkaði mjög á
árinu, og átti togaraverkfallið nokkurn þátt
í því, en lélegar markaðshorfur í Bretlandi
einnig sinn þátt. Einnig hafði verið sarnið
um sölu á allverulegu magni af sildarlýsi
til Bretlands, en vegna þess hversu síldveið-
arnar brugðust varð lítið úr afgreiðslu
þess. Þá kom Ítalía með 8.4% á móti 5.4%
árið áður og var þar aðallega eða nær ein-
göngu um að ræða saltfisk, sem þangað var
fluttur. Sviþjóð var með 7.7%, sem er mjög
mikil aukning frá árinu áður, en þá nam
hluti Svíþjóðar aðeins 1.6% af útflutningn-
um. Aukningin stafaði fyrst og fremst af
mikilli aukningu á útflutningi saltsíldar,
sem unnt var að afgreiða upp í samninga,
sem gerðir höfðu verið við Svía vegna þess,
hversu mikið veiddist i Faxaflóa og við
Suðurland um haustið. Grikkland var með
5.5% af útflutningnum, sem einnig var
töluverð aukning frá árinu áður, en þá var
hluti Grikklands 3.4%. Er þar eingöngu um
að ræða saltfisk óverkaðan, sem þangað
er seldur. Mest breyting var þó á útflutn-
ingnum til Þýzkalands, en árið 1949 hafði
hluti Þýzltalands verið 23.7%, en varð ár-
ið 1950 aðeins 5.4%. Þessi mikla lækkun
stafaði auðvitað fyrst og fremst af því, að
ísfiskútflutningur varð nú sama sem eng-
inn til Þýzkalands, en hafði árið áður verið
mjög mikill. Að vísu hafði verið gerður
samningur um útflutning á ísvörðum fislci
til Þýzkalands, en hann var ekki fram-
kvæmdur vegna togaraverkfallsins. Þá var
Finnland með 4.4% af útflutningnum, og
var það einnig töluverð aukning frá árinu
áður, en þá var hluti Finnlands 2.6%. Aðal-
lega var þar um að ræða saltsíld. Hluti Pól-
lands í útflutningnum jókst einnig töluvert,
eða úr 2.4% í 4.4%, og var þar einnig aðal-
lega um að ræða saltsíld svo og freðfisk og
lýsi. Hins vegar læklcaði nú nokkuð hluti
Tékkóslóvakíu eða úr 4.7% í 4% 1950, en
nokkrir erfiðleikar voru á viðskiptum við
það land. Spánn var nú nýtt viðskiptaland
og þangað fór um 3% af útflutningnum.
Hefur ekki verið um að ræða neinn út-
flutning til Spánar síðan fyrir styrjöldina