Ægir - 01.09.1951, Síða 77

Æ G I R
285
11. Skipastóllinn.
Eftir hina miklu aukningu á skipastóln-
um, sem varð á árunum 1946—1949, varð
nokkurt hlé á árinu 1950. Að vísu varð
nokltur aukning á rúmlestatölu skipaflot-
ans, en aðeins smávægileg miðað við það,
sem verið hafði undanfarin ár, og tölu skipa
fækkaði nokkuð, svo sem sjá má á töflu
XXXVI. Alls voru talin 664 skip í árslok
1950, en höfðu verið 693 árið áður. Hafði
þeim þannig fækkað um 29 alls. Þrenns
konar ástæður voru fyrir fækkun skipanna.
Hin fyrsta var, að nokkur skip voru seld úr
landi á árinu, í öðru lagi fórust nokkur
skip, og í þriðja Iagi voru allmörg skip
strikuð út af skipaskrá, þar sem þau voru
talin ónýt. Af skipastólnum voru 629 slcip
fiskiskip, samtals 51 613 rúmlestir brúttó.
Eru þau talin 32 færri en árið áður, en
rúmlestatalan nær 5 000 lægri en þá. Auk
þeirra ástæðna, sem fyrr greinir um minnk-
un skipastólsins í heild þá kemur það hér
til, að nokkur skipi, sem talin höfðu verið
fiskiskip áður, voru nú færð í annan flokk
skipa, eða vöruflutningaskip, þannig að
raunverulega hefur hér verið urn að ræða
að færa skip milli flokka, en ekki það, að
um minnkun skipastólsins hafi verið að
ræða. Sum af þessum skipum höfðu aldrei
verið notuð sem fiskiskip, enda þótt þau
hefðu verið slcráð sem slílc, heldur aðeins
við fiskflutninga. Af fiskiskipunum voru
botnvörpuskip 48 eða 4 færri en árið áður,
og stafaði fækkun þeirra skipa af því
tvennu, að 2 þeirra höfðu verið seld úr landi,
en önnur 2 farizt eða eyðilagzt. Eitt þess-
ara skipa var mjög gamalt og hafði ekki
verið gert út neitt að ráði um lengri tíma,
en 3 þeirra höfðu verið keypt til landsins
að stríðinu loknu, en ekki reynzt eins
heppileg og skyldi, og var því sá kostur
tekinn að selja þau aftur úr landi. Minnk-
aði rúmlestatala botnvörpuskipanna við
þetta um 2 111. Hins vegar kom til lands-
ins í lok desember fyrsti hinna nýju tog-
ara, sem samið hafði verið um smíði á árið
1948, en hann er þó ekki talinn með i töfl-
unni.. Önnur fiskiskip en botnvörpuskip
voru talin 581, eða 29 færri en árið áður, og
stafar fækkun þeirra af ástæðum, sem áður
var getið. Engin nýbygging átti sér stað á
töluvert meira en eðlileg þörf innalands er
talin. Af þessari framleiðslu var að sjálf-
sögðu langsamlega mest í Sunnlendinga-
fjórðungi eða 6 366 smálestir, sem er nær
1 000 smál. meira en þar var fryst á fyrra
ári. Nokkur hluti af þessari síld var þó ætl-
aður til útflutnings. í Vestfirðingafjórðungi
var elcki talið að nein beitusíld hafi verið
fryst, enda hefur orðið svo þar undanfarin
ár, að beitufrysting hefur verið þar lítil eða
engin, enda ekki um neina síldveiði að ræða
á vestursvæðinu fyrir Norðurlandi og því
ekki gerlegt að flytja síld þangað til beitu-
frystingar. 1 Norðlendingafjórðungi voru
aðeins frystar 673 smálestir, sem var ekki
nema rúmlega % af þvi, sem þar var fryst
árið áður, vegna aflabrestsins að sjálfsögðu.
Sama er að segja um Austfirðingafjórðung,
að þar voru aðeins frystar 60 smálestir, eða
tæplega helmingurinn af því, sem þar var
fryst árið áður.
Það er því ljóst, að síldveiðin við Suð-
vesturland hefur orðið til þess að forða frá
van^ræðum með beitusildaröflun.