Tímarit lögfræðinga - 01.06.1964, Side 30

álit sumra fræðimanna, að með þessu sé gefin skýr og
afdráttarlaus regla um aðgreininguna milli eignarnáms
og takmarkana á eignarrétti.22) Á þá skoðun verður
hins vegar ekki fallizt. Ber i því sambandi að hafa í
huga, að engin eign manna er aðeins af einni ákveðinni
tegund og engri annarri, þar sem hver einstök eign hef-
ur yfirleitt mörg einkenni eða eiginleika. Eignum manna
verður skipað. í tegundir eða hópa eftir ýmsum sjónar-
miðum, allt eftir því, hverjir eiginleikar eða einkenni
af fleirum, sem til greina koma, eru höfð í huga.23)
Eignir sem eru af sama tagi í einu tilliti, geta verið af
ólíku tagi, ef önnur einkenni eða aðrir eiginleikar þess-
ara sömu eigna eru höfð í huga. Samkvæmt því getur
eignaskerðing talizt koma niður á öllum eignum af til-
teknu tagi, ef miðað er við viss einkenni eða eiginleika
umræddra eigna, en takmörkunin getur einnig með
jafnmiklum rétti talizt koma niður á eignum af ólíku
tagi, ef önnur einkenni eða eiginleikar þessara sömu
eigna eru höfð í huga.
Ákvæði skógræktarlaga liafa stundum verið tekin til
skýringar því, hvernig mörkin séu dregin milli eignar-
náms og hinna svonefndu „almennu takmarkana“ á
eignarrétti.24) Sem dæmi almennra takmarkana á eign-
arrétti er bent á eignaskerðingar þær, sem leiða af banni
laganna við því, að rjóðurfella skóg, að rífa upp viðar-
rætur, og að beita skóg á afréttum fjarri búfjárhögum
á vissum árstimum, þar sem þetta séu takmarkanir, sem
nái til alls skóglendis og komi niður á öllum skógareig-
endum. Sem dæmi eignarnáms er hins vegar tekið bann
laganna við beit um lengri eða skemmri tima á skóg-
lendi, sem eru í hættu vegna óhóflegrar beitar, þar sem
um sé að ræða takmörkun, er nái aðeins til sérstaks,
ákveðins skóglendis. Hér er á því byggt að skóglendi séu
eignir sérstakrar tegundar. Komi eignaskerðing niður
á þeim öllum sé um takmörkun á eignarréttindum að
ræða, annars eignarnám. Ekki verður samt betur séð
86
Tímarit lögfræðinga