Tímarit lögfræðinga - 01.06.1969, Qupperneq 10

uni skyldu um ábyrgð sæta söinu kjöruin sem væru
þau 300 rúmlestir. Hins vegar var i sérstakri bókun á-
kveðið, að aðildarríkjunum væri beiinilt að liaga ábyrgð
smáskipa á annan veg. í lögunuin frá 19(58 er sú beim-
ild notuð með tilteknum liætti. Að því er tekur lil eigna-
tjóns, eru skip, sem niinni eru en 150 rúmlestir, látin
sæta sömu kjörum sem væru þau 150 rúmleslir. En beri
að bækka ábyrgðarfjárhæð vegna lífs- eða líkamstjóns,
skal hækkunin jafnan miðuð við 300 rúmlesta skip, enda
þótt um minni skip sé að tefla. Ef dænii er tekið uin
100 rúmlesta skip, verður ábyrgðin 150.000 gullfrankar,
eða 900.000 krónur, þegar eignatjón skal bætt, en 930.000
gullfrankar, eða 5.580.000 krónur, ef bæta þarf einnig
eða eingöngu Iífs- eða líkamstjón.
Samkvæmt núgildandi lögum frá 19(58 sæta miklu
færri kröfur takmarkaðri ábyrgð en áður var eftii
ábyrgðarreglunum frá 19(53. Þær kröfur, sem fallið hafa
undan takmarkaðri ábyrgð og útgerðarmaður skal nú
ábyrgjast að fullu, eru í aðalatriðum þessar:
í fyrsta lagi allar samningskröfur, sem skipstjóri
stofnar lil í ferð skips samkvæmt stöðuumboði sínu.
í öðru lagi fellur niður sem almenn regla, að tak-
markaðri ábyrgð sæti kröfur vegna vanefnda á samn-
ingi, sem stafa af yfirsjónum eða vanrækslu við stjórn-
tök skips. Hins vegar geta tilteknar kröfur, sem þannig
eru til orðnar, sætt takmarkaðri ábvrgð, þar á meðal
bótakröfur vegna vanefnda á farmsamningi.
í þriðja lagi falla undan takniarkaðri ábyrgð kröf-
ur, sem af því rísa, að tilgreiningar i farmskírteini eru
rangar cða villandi (ábyrgð ex scripto).
í fjórða lagi skulu kröfur um björgunarlaun sæta
ótakmarkaðri ábyrgð. Slikar kröfur geta ekki numið
hærri fjárhæð en verði skips, sbr. 201. gr. siglingalag-
anna, og fara því ekki fram úr venjulegri vátryggingar-
fjárhæð.
í fimmta lagi skal útgerðarmaður nú bera ótakmark-
o o
94 7 imarit lögfræðinga