Ægir - 01.09.1994, Blaðsíða 12

annaö hljóð í strokknum á
heimavelli."
Á forhleranum meö
færeyskum trésmið
Jón Baldvin hefur dálítið feng-
ist við sjómennsku, aðallega á tog-
urum. Lýstu stuttlega sjó-
mennskuferli pínum fyrir lesend-
um okkar?
„Ég byrjaði á menntaskólaár-
unum á síld og fór síðan á Elliða
frá Siglufirði. Árið 1958 eftir
stúdentspróf lenti ég um borð í
Gerpi frá Neskaupstað í 70 daga
saltfisktúr við Grænland sem
endaði á Nýfundnalandsmiðum.
Það má því segja að ég sé vanur
úthafsveiðum. Svo var ég á rek-
netabátum og sitthvað fleira."
I viðtali við Sjómannadagsblað
Neskaupstaðar 1989 lýsir Jón
Baldvin pví hvemig hann smalaði
saman áhöfn á Gerpi. Til pess
voru dregnir ýmsir vinir hans sem
aldrei höfðu migið í saltan sjó,
hópur vistmanna af drykkjuhœi-
inu í Gunnarsholti, en skáldið
Dagur Sigurðarson fékk ekki
pláss. Túrinn varð skrautlegur og
endaði með gífurlegum veislu-
höldum í St. John á Nýfundna-
landi par sem Jón Baldvin og
Magnús Jónsson skáld og lista-
maður öfluðu skotsiifurs til gleð-
innar með pví að troða upp í fjöl-
miðlum og veita viðtöl um land-
helgisbaráttu og hafréttarmál. Jón
Baldvin hafði um borð í Gerpi
embœtti forhleramanns ásamt
fœreyskum trésmið sem hafði flú-
ið til sjós vegna ástarsorgar og leit
sjaldan glaðan dag. Það gerði Jón
hinsvegar pegar hann settist á
skólabekk í Edinborg um haustið
og sumarhýran af Gerpi gerði
honum kleift að lifa sœldarlífi
vetrarlangt. En hann átti eftir að
gerast togarasjómaður síðar á œv-
inni.
Eignaðist vini um borð í
Snorra Sturlusyni
„í lokin á ferli mínum sem
skólameistari vestur á ísafirði
vantaði mig hentuga sumarvinnu
og gekk hér niður á kaja og um
borð í Snorra Sturluson. Skip-
stjórinn, Ólafur Örn Jónsson, var
næstum 20 árum yngri en ég,
tæplega fertugur skólameistari.
Þetta varð ágætt sumar. Við
veiddum vel af þorski á Halamið-
um og sigldum á England.
Ég eignaðist þarna vini tvo
sem tóku mér þó einna verst þeg-
ar ég kom um borð. Þetta voru
þeir Valdi víðátta og Guðmundur
Sesar. Báðum var þeim í byrjun
uppsigað við ófétis skólameistar-
ann því báðir höfðu byrjað sinn
sjómennskuferil 14 ára eftir að
hafa verið reknir úr skóla og
voru sjanghæjaðir í vafasömu
ástandi um borð í Kaldbak á Ak-
ureyri.
Við urðum perluvinir og hitt-
umst enn alltaf einu sinni á ári,
höldum góða veislu og rifjum
upp gamla daga. Síðan höfum
við margt brallað saman."
Finnst pér að pessi reynsla pín
af sjómennsku hafi auðveldað pér
að skilja hin ýmsu sjónarmið í
porskastríðinu við Norðmenn?
„Þetta var nú aðeins partur af
reynslu margra skólamanna af
minni kynslóð. Það verður mjög
slæmt ef það hverfur að skóla-
menn eigi kost á að vera innan
um vinnandi fólk og vinna fyrir
sér hörðum höndum. Lagaþræt-
an um Svalbarða er heillandi
rannsóknarefni, en kemur sjó-
mennsku lítið við."
Hefði viljað vera
sjávarútvegsráðherra
Nú má segja að pú sért í svip-
uðum sporum og Lúðvík Jósepsson
á árum áður, við stjórnvölinn í
nokkurs konar porskastríði. Hefðir
pú viljað vera sjávarútvegsráð-
herra?
„Já."
En vcerir pú pá í fararbroddi
eins og nú?
„Já." □
Rússar skjóta á Japani
Japönsk yfirvöld hafa formlega mótmælt
aðförum rússneskra strandgæsluskipa sem
skutu föstum skotum að tveimur japönskum
togurum við Suður-Kúrileyjar. Að minnsta
kosti einn japanskur sjómaður særðist í
skotárásinni.
Rússar fullyrða að japönsku togararnir
hafi verið að ólöglegum veiðum og hafi ekki
sinnt endurteknum viðvörunum og beiðn-
um um að hætta veiðum þegar í stað. í þess-
um átökum kristallast deilur Japans og Rúss-
lands um yfirráðin yfir Kúrileyjaklasanum
sem hafa staöið í meira en 40 ár. Umrædd
skotárás er alvarlegasti árekstur þjóðanna í
áratugi. Við Kúrileyjar eru gjöful fiskimið
sem báðar þjóðirnar vilja ráða yfir.
(Fiskaren, ágúst 1994)
Stjórnvöld vakni
„Umræðan í þjóðfélaginu snýst um bætt-
an þjóðarhag vegna afla úr Smugunni í
Barentshafi. Minna er rætt um vanda hefb-
bundinnar útgerðar báta og ísfisktogara og
þeirrar fiskvinnslu sem á þeim afla byggir og
er hann þó óvenjulega mikill nú. Fjöldi fólks
í sjávarplássum um allt land byggir iífsaf-
komu sína á því að þessi starfsemi geti haid-
ib áfram með eðlilegum hætti. Skyldu stjórn-
völd og hagsmunaaðilar ekki vita af þessum
vanda? Hvað er hægt að gera til að vekja þau
til umhugsunar og aðgerða í málinu?"
(Eystrahom, sept. 1994)
Norskt hvalkjöt
lækkar í verði
Norskt hvalkjöt hefur lækkað mikið í
verði milli áranna 1993 og 1994. í ár er
mesta nýjabrumið-farið af hrefnuveiðum
Norbmanna og eftirspurn kaupenda minnk-
ar. Verðið lækkar úr 200 n.kr. í fyrra í 110-
150 n.kr. þab sem af er þessu ári. Norskir
sjómenn segja að veröhrunið sé einkum því
að kenna að Greenpeace hafi ekki auglýst
veiðar þeirra af sama kappi í ár og í fyrra.
(Fiskeri Tidende, ágúst 1994)
12 ÆGIR SEPTEMBER 1994