Tímarit lögfræðinga - 01.11.1993, Qupperneq 17

Gestur Jónsson
er hœstaréttarlögmaður í Reykjavík
Gestur Jónsson:
SKAÐABÓTAÁBYRGÐ
LÖGMANNA
Stofninn í ritgerðinni er framsöguerindi sem nojunaur jtutti á þtngt norrœnna
lögfræðinga sem haldið var dagana 18. -20. ágústl993 í Kaupmannahöfn. Það er
samið í mars 1993 og miðast við réttarástand þess tíma.
1 VIÐFANGSEFNIÐ
Það má reyna að flokka störf lögmanna með ýmsum hætti. Stundum er starfið
fólgið í því að veita viðskiptamanninum ráð, en framkvæmd eða útfærsla
verksins er hjá skjólstæðingnum eða öðrum aðila. I önnur skipti hefur skjólstæð-
ingurinn sjálfur tekið ákvarðanirnar en felur lögmanninum framkvæmdina.
Oftast eru þessi skil þó ekki hrein heldur felst starfið að hluta til í ráðgjöf og að
hluta til í framkvæmd verks.
Það sem einkennir lögmannsstarfið fyrst og fremst er sérfræðilegt eðli þess.
Þetta gildir hvort sem um er að ræða ráðgjöf eða framkvæmd verks. Viðskipta-
maðurinn leitar til lögmanns vegna sérþekkingar hans og væntir þess að henni sé
beitt við úrlausn verkefnisins.
Starfsábyrgð lögmanna er skyld ábyrgð annarra sjálfstætt starfandi manna,
einkum háskólamenntaðra, sem taka að sér ýmiskonar sérfræðiþjónustu gegn
gjaldi. Hér má nefna t.d. arkitekta, endurskoðendur og verkfræðinga.
Sameiginlegt einkenni á störfum þessara manna er að til þess að þau verði
unnin, þarf sérstaka fræðilega þekkingu og sú þekking er grundvöllur sjálfstæðr-
ar atvinnustarfsemi sérfræðingsins.
Skipta má starfsábyrgðinni í tvo meginflokka, refsiábyrgð og skaðabótaá-
byrgð. I þessari ritgerð er einungis fjallað um skaðabótaþáttinn.
Þótt svipuð grundvallarsjónarmið séu eflaust í gildi á öllum Norðurlöndunum
um starfsábyrgð lögmanna er rétt að undirstrika að lög og aðrar reglur, sem eru
grundvöllur starfsábyrgðarinnar, eru mismunandi í löndunum. Þessi ritgerð er
153