Tímarit lögfræðinga - 01.04.1994, Side 7

TÍMARIT 0) 4'
LÖGFRÆÐINGA
1. HEFTI 44. ÁRGANGUR APRÍL 1994
SKINKA OG LÖGGJAFARVILJI
Fyrir nokkru var um fátt meira rætt meðal lögfræðinga, og reyndar víðar í
þjóðfélaginu, en skinkumálið svokallaða. Aðdragandi málsins var sá að
verslunin Hagkaup í Reykjavík flutti síðastliðið haust töluvert af soðinni
skinku og svínahryggjum hingað til lands. Tollstjórinn í Reykjavík synjaði
um tollafgreiðsu vörunnar og staðfesti fjármálaráðherra þá synjun með
úrskurði, en þar kom fram að Hagkaupi bæri að leita álits Framleiðsluráðs
landbúnaðarins áður en endanleg ákvörðun yrði tekin um innflutning vörunnar.
Hagkaup krafðist þess að landbúnaðarráðherra tilkynnti tollstjóranum í
Reykjavík, að innflutningur væri heimill á soðnu svínakjöti, en því synjaði
ráðherrann með þeim rökstuðningi aó ekki lægi fyrir staðfesting fram-
leiðsluráðs á því að innlend framleiðsla á svínakjöti fullnægði ekki
neysluþörfinni hér á landi, sbr. ákvæði 2. mgr. 52. gr. laga nr. 99/1993 (áður
2. mgr. 52. gr. laga nr. 46/1985) um framleiðslu, verðlagningu og sölu á
búvörum og reglugerðar nr. 373/1993 um takmörkun á innflutningi land-
búnaðarvara. Síðar tilkynnti landbúnaðarráðherra tollstjóra að fyrir lægju
upplýsingar framleiðsluráðs um að nægar birgóir væru til af svínakjöti í
landinu og því gæti framleiðsluráðið ekki mælt með innflutningi á því meðan
þannig stæói á og taldi ráðherra, að virtum þessum upplýsingum, aö ekki væri
unnt að tollafgreiða þessa vörusendingu Hagkaups.
Hagkaup höfðaði þá mál 24. september sl. gegn landbúnaóarráðherra og
fjármálaráðherra f.h. ríkissjóós og krafðist þess að ógiltar yrðu synjanir
landbúnaðarráðherra og tollstjóra og úrskurður fjármálaráðherra og að
fjármálaráðherra yrði dæmdur til greiöslu skaðabóta.
Málið fékk flýtimeðferð bæði í héraði og fyrir Hæstarétti. Héraðsdómur
gekk 25. október og hæstaréttardómur 20. janúar sl.
í máli þessu reyndi fyrst og fremst á 41. gr. laga nr. 46/1985 um framleiðslu,
verðlagningu og sölu á búvörum, en hún var í gildi þegar fyrri hluti þeirrar