Búnaðarrit - 01.10.1917, Blaðsíða 14
252
BÚNAÐAKRÍT
blendingsdilka verður mjög rnikill, eins og Jón H. Þor-
bergsson heldur fram. Ekki mundi mikil hætta á, að kyn-
blendingsdilkarnir sýktust af inniendum sjúkdómum frek-
ara en alinnlent fé, þetta eina sumar, sem þeir eiga að lifa.
Búnaðarfélagið hefði veitt fé til kynblöndunar innlends
sauðfjár. Yæri það réttmætt og þarft, eins og M. E. tók
fram.
Hannes Jónsson hefði réttilega tekið það fram, að inn-
flutningur fleiri kvikfénaðar en sauðfjár geti valdið sýki.
Berkiaveiki geti fluzt inn með hænsnum o. s. frv.
Jón H. Þorbergsson áleit nauðsynlegt að flytja,
inn fjárhunda frá Skotlandi. Þeir væru upplagsbetri en
íslenzku hundarnir og yrðu betri fjárhundar.
Kvað samskonar ormaveiki vera í fé á Skotlandi
sem hér, og því minni hættu á, að ormaveikin, sem hér
er fyrir, kæmi mjög hart niður á hinu innflutta fé.
Innflutning sauðfjár væri rétt að byrja í smáum stíl
og feta sig síðar áfram. Óskaði að dýralæknirinn segði
álit sitt um það, hvort næg trygging væri að geyma
útlenda féð í eyjum.
Með kynblöndun á innlendu fé væri ekki að vænta
miklu vænni dilka en nú gerast, vegna þess að hér sé
í rauninni að eins eitt sauðfjárkyn. Nærri um land alt
sé stærð íjarins mjög lík.
Magnús Einarsson bar BjarnaSæmundsson adjunkt.
fyrir því, að snigillinn, sem flyðran lifir í, sé til hér á
landi. Gat þess að miklu fleiri sjúkdóma væri að óttast
en lifrarflyðruna; væri ekki rétt að einskorða við liana.
Það væri lítil ástæða til að óttast, að hænsni flyttu
berklaveiki í menn eða í aðrar skepnur en fugla. Berkla-
bakterían skiftist í 3 kyn (race). Eitt þeirra kynja sýkti
aðallega menn, annað einkum nautpening og þriðja nær
eingöngu fugla og ef til viil svín.
Um sýkingarhættu af innfluttu heyi væri nokkuð ann-
að að segja en um sýkingarhættu af inntluttum skepn-
um. — Fyrst og fremst væri það mjög sjaldgæft, að hey