Búnaðarrit - 01.10.1917, Blaðsíða 82

320
BÚNAÐARRIT
dráttarvélar liai'a nú um nokkurt skeið verið notaðar til
slíkra starfa i Ameríku og hafa lluzt þaðan til Norður-
landa; ná þær sívaxandi útbreiðslu og þykja vel gefast.
Enginn vafi getur á því leikið, að verkefni er hér ærið
fyrir slíkar vélar, og ekki sízt í sambandi við áveiturnar,
ef tekist gæti fyrst og fremst að fá þessar vélar sjálfar af
hentugri gerð, og síðan eða jafnframt verkfæri, sem þeim
henta.
Verkefni slíkra dráttarvéla hér búumst vér við að geti
orðið einkum þessi:
Púfnasléttun bæði á lúnum og engjum,
skurðagröftur,
flóðgarðagerð,
vegavinna.
í sambandi við verkefni dráttarvélanna við þúfnasléttun
má benda á það, að sú skoðun mun nú orðin almennari
en áður, að tryggasta sléttunaraðferðin muni verða sú, að
Pyggj3 upþgræðslu hins sléltaða lands sem mest á liinum
upphaílega gróðri. Petta er gert til fulls með þaksléttu-
aðferðinni, en hún er of dýr og seinfær. Við venjulega
plægingu verður ekki hjá því komist, að kæfa mikið — eða
mestan hluta — af hinum uppliaflega gróðri, og vinsla
sléttunnar og uppgræðsla gengur of seint. Flagsléttur þarf
að vinna íljótt, og á þann hátt, að sem allra minst sé eyði-
lagt af grasrótinni. Til þess þarf sterk og skjótvirk sérstök
verkfæri; mundi þar lientugt verkefni fyrir dráttarvélar.
Skurðagröft teljum vér svo sjálfsagt verkefni fyrir drátlar-
vélar, að ekki þurfi að Ijölyrða um það atriði.
Um sléttun engja er það að segja, að víða mundi mega
koma við dráttarvélum til þeirra starfa. Engjar, og það
jafnvel áveituengjar, eru viða þýfðar að meira eða minna
leyti, og viða liagar svo til, að þó að áveiluvatn sé nægilegt
og allgott, sléttast áveitulöndin afar-seint, og sumstaðar ef
til vill aldrei til fulls, að eins með áveitunni. En það er
auðsætt nú orðið, að áveilulöndin þurfa ekki að eins að
verða grasgefin, lieldur einnig slétt og fær fyrir heyvinnu-
vélar.
Bygging Ilóðgarða er dýrt verk, en sem vinnast þarf sam-
tímis eða eigi síðar en sjálfir áveituskurðirnir. Er hætt við