Búnaðarrit - 01.10.1917, Blaðsíða 41
BÚNAÐARRIT
279
félaga — samkvæmt útnefningu sýslunefnda. Þessir menn koma
þá árlega á nærri því hvert býli í flestum sveitum, og vér búumst
við, að þeir sé yfirleitt vel til þess fallnir að safna skýrslum þeim,
sem hér er um að ræða, þar sem þeir t. d. eru vel fallnir til að
mæla lönd býlanna og það af þeim, sem er komið í rækt, lýsa
jarðvegi o. s. frv. En nú var um hrið í sumar nokkur óvissa um
það, hvort á alþingi yrði veittur hinn venjulegi styrkur til bún-
aðarfélaganna næstu árin, 1916 og 1917, og þá jafnframt vafi á
þvi, hvort búnaðarfélögin mundu láta mæla jarðabætur sínar þau
árin; en svo fór, að styrkurinn var veittur síðara árið með at-
hugasemd, sem ætla má að verði til þess, að jarðabótamælingin
fari fram bæði árin.
En til frekari fullvissu um það, að búnaðarsamböndin mundu
ekki skorast undan því, að taka að sér skýrslusöfnunina, ef þess
væri leitað, áttum vér að áliðnum alþingistímanum fund með
þeim formönnum búnaðarsambandanna, sem vér náðum til. Höfð-
um vér á þeim iundi eða i sambandi við hann tal af formönnum
Ræktunarfélags Norðurlands og búnaðarsambanda Yestfjarða,
Suðurlands, Kjalarnesþings og Borgarfjarðar, og lýstu þeir yfir
þvi, að þeir féllust á, að samböndin tæki að sér skýrslugerðina,
ef þess væri leitað. Sama sagði fyrir sitt leyti Þórarinn alþingis-
maður BenediktssoD, sem er i stjórn Búnaðarsambands Austur-
iands. Eina búnaðarsambandið, sem vér höfum ekki náð til, er
Búnaðarsamband Dala og Snæfellsness. En ekki kemur oss til
hugar, að það mundi skerast úr leik. Ráðum vér því til, að bún-
aðarsamböndunum sé falið að safna skýrslum þeim, sem hér er
um að ræða, hverju á BÍnu félagssvæði.
Yora má, að einstaka sveitir kunni að vera utan sambandanna,
og kunnugt er oss um, að svo hefir verið um Bæjarhrepp í
Strandasýslu, sem hefir ekki verið í Búnaðarsambandi Vestfjarða,
þótt hann sé á þvi svæði, sem því er ætlað að ná yfir, né neinu
öðru búnaðarsambandi. En þar sem svo er ástatt, ætlum vér að
formenn sambandanna muni þó geta fengið búnaðarfélög þeirra
sveita, eða þá einstaka menn þar, er þeir treysta, til að útvega
skýrslurnar. En þetta mun óviða vera.
Þingsályktunin óskar skýrslna um „smábýli þau á landinu, sem
ekki teljast jarðir eða hjáleigur". Af nefndaráliti i neðri deild
1914, þingskjali 270, ráðum vér, að ekki sé heldur átt við þurra-
búðir, þó að þær hafi dálítinn ræktaðan blett, og sé því hér átt