Hlín - 01.01.1917, Qupperneq 29

Hlin 21
íxemur það, sem eykur'tekjur þess og styður að því að
auka efnalegt sjálfstæði.
Um langan tíma var það álit flestra manna, að lijer á
landi gæti ekki um neina arðvænlega garðyrkju verið að
ræða, en nú er reynsla fengin fyrir því, að sumar tegund-
ir matjurta (kartöflur og gulrófur) má rækta víðast á land-
inu með miklum iiagnaði. Tilraunir síðustu ára í Gróðr-
arstöðinni á Akureyri og víðar sýna og, að ýmsar fleiri
matjurtir þrífast lijer ágætlega. Þeir, sem vilja vita hverjar
þær tegundir eru, geta sjeð jrað í Ársriti Ræktunarfjelags
Norðurlands.
Nú eru erfiðir og alvarlegir tímar, afarmiklir örðugleik-
ar á því að fá nauðsynjavörur inn í landið; aldrei er Jrví
meiri þörf en nú að leggja stund á að framleiða sem
mest í landinu sjálfu, taka sem flest hjá sjálfum sjer.
Þarfirnar útheimta meiri framleiðslu, Jrví ef enn meira
þrengir að með samgöngurnar, getur orðið alger skort-
ur á ýmsum vörutegundum. Ef nóg væri af mat-jurt-
uni í landinu, gætu þær að miklum mun bætt úr korn-
matareklunni. Og þó engin vandræði stæðu fyrir dyrum,
þá er annað, sem mælir með aukinni garðyrkju. Tíðarand-
inn heimtar nú orðið miklu meiri fjölbreytni í matarhæfi
en áður, fjölbreytni, sem ekki verður annarsstaðar fremur
fengin en úr jurtaríkinu. Því er líka haldið fram af vitrum
mönnum og lærð’um, að það sje ekki eingöngu næringar-
magn matjurta, sem gefi Jreim gildi, lieldur einnig áhrif
þeirra á aðrar fæðuteglindir. Hagurinn við að nota Jxer,
verður Jrví bæði beinn og óbeinn.
Víða með sjó fram lief jeg sjeð stórar dyngjur af
margra ára gömlu Jrangi, og á sömu stöðvum Jrykk lög af
skeljasandi, hvortveggja ágætisefni til að blanda saman
við í garða. Stutt frá sjónum standa bæir, en Jrar sjást
engir garðar. Ol’t sjást heima við bæi stórir, gamlir ösku-
haugar og bæjarrústir, hvortveggja til stórrar óprýði,
en á hinn bóginn Lil stórra nota, ef [rað væri jafnað við
jörðu, blandað rjettilega og búinn til úr því garður.