Hlín - 01.01.1920, Qupperneq 43

Hlín
43
og almenning. Þörfin er mikil á íólki með sjerþekkingu
í þessu efni, á mörgu fólki, körlum og konum, sem hafa
áhuga og þekkingu til brunns að bera.
Engum getur blandast hugur um, að verkefnið er göf-
ugt og gott, og vel þess vert, að eitthvað sje í sölurnar
lagt fyrir það: klæða landið, græða sárin, fegra og prýða
í kringum hús og bæi, auka framleiðslu matjurta til efna-
legs hagnaðar og búbóta; er það ekki lagurt hlutverk?
Enda má fullyrða, að mörg konan og margur maðurinn
lærðu fúslega garðyrkju, ef von væri um atvinnu við liana
á eftir. Því er það, að stjórnarvöld þau, er hlut eiga að
máli, verða að sjá fólki fyrir góðri fræðslu í garðyrkju og
láta það hafa nóg að starfa að loknu námi. — Að þessu
hefur sú ein fræðsla fengist í þessari grein hjer á landi,
að gróðrarstöðvar Reykjavíkur og Akureyrar hafa tekið
nokkra nemendur sex vikna tírna að vorinu; hafa þeii'
unnið að garðyrkju og fengið nokkra bóklega fræðslu.*
Námsskeiðin hafa verið vel sótt, og hafa eflaust haft
nokkra þýðingu með hollum áhrifum á unglingana. En
nærri má geta, að kunnáttan er af skornum skamti með
svo stuttu námi. Það vantar mikið, þegar ekki er hægt
að fylgja gróðrinum í framþróun sinni, ekki taka þátt í
baráttunni við illgresið nje í hagnýtingu áburðarins,
ekki að búa blóm nje trje undir veturinn o. s. frv. — Því
var það, að stjórn S. N. K. fór þess á leit við Ræktunar-
fjelag Norðurlands árið 1917 að fá fræðslu fyrir þrjár
stúlkur sumarlangt í Gróðrarstöðinni við Akureyri. —
R. N. varð vel við þessari beiðni Sambandsins, og lærðu
það sumar þrjár stúlkur. Alls hafa níu stúlkur lært þessi
árin; flestar hafa þær starlað að garðyrkju á Norðurlandi.
Búnaðarfjelag íslands gaf tveim stúlkum færi á, að læra
garðyrkju í Gróðrarstöð Reykjavíkur sumarið 1920.
* Nokkrir, íslendingar hafa stundað garðyrkjunám erlendis, en
langeðlilegast er að geta íengið fræðsluna hjer heima, svo ólík
eru gróðrarskilyrðín hjer og í nágrannaliindum vorum. Fara svo
utan síðar, sjá og læra.