Hlín


Hlín - 01.01.1920, Blaðsíða 32

Hlín - 01.01.1920, Blaðsíða 32
32 Hlin I>ó ætla jeg að gera það, því sjaldan er góð vísa of oft kveðin. — I>að er þá fyrst þetta, að sýningin verði skýr spegill heimilisiðnaðarins, eins og hann er nú á landi voru á öllum sviðum, ekki aðeins á sviði tóskapar og hannyrða. Því er það, að karlmennirnir þurfa að vera með og liggja nú ekki á liði sínu. Þeir verða að koma með trjesmíðar sínar og málmsmíðar, smíðisgripi úr beini og liorni, skinnaiðnað, hrosshárstóskap og viðgerð- ir alls konar. Það er alger misskilningur, sem jeg hef orðið vör við hjá almenningi, að af því að hinir lteima- gerðu munir geti ekki jafnast á við smíði lærðra iðnað- armanna, þá sje ekki vert að láta þá á sýningu. Hver ætlast til þess, að þeir sjeu að öllu leyti jafn gildir? Getur ekki þvottabalinn eða skeifan, sem smíðað er heima, verið jafn nothæft, ef það er vel gert, þótt það sje máske ekki eins áferðarfallegt og lijá lærðum smiðum. Þessi sýning á aðeins að sýna heimilisiðnaðinn, en ekki vera iðnsýning í almennri merkingu, eins og til dæmis sýn- ingin í Reykjavík 1911. Islendingar eru að eðlisfari listfengir og lagnir, gefnir fyrir að leggja alt á gjörva hönd og nýta smámuni og gera sjer úr þeim þarfa hluti. Sýningin ætti að leiða í ljós þessa kosti þjóðarinnar. Enginn má draga sig í lilje, sem getur gert einhvern hlut betur en alment gerist, hve lítil- ijörlegur sem hann er. — Menn þykjast ekki vita, livað á sýningar eigi að láta. „Við erum komin til þess að sjá, hvernig sýningar eiga að vera,“ segja menn, „því ljetum við ekkert á þessa sýningu." Já, það er nú gott og blessað, en ekki yrði mikið úr sýningu, ef allir hugsuðu svo. — Menn verða að hafa áræði til að láta vel gerðan hlut fara, þótt einhver kynni að geta gert hann betur. Betri mark- að fyrir heimilisiðnað en væntanlega sýningu í Reykja- vík get jeg ekki hugsað mjer. Því þurfa þeir, sem vilja selja, að koma þar lram með vöru slna. En með því að stærri munir eru seinunnir og dýrir, væri æskilegt, að menn og konur vildu gera margt af smámunum, er.væru
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Hlín

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hlín
https://timarit.is/publication/610

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.