Hlín - 01.01.1920, Blaðsíða 50

50
Hlin
um, að allir geti lært að syngja, sem hafi málróm til að
tala mælt mál. Sjálfsagt þykir, að hvert heilvita barn
geti lært að lesa. F.f það þætti eins sjálfsagt að leggja
jafnmikla alúð við að kenna börnum að syngja eftir
nótum, eins og gert er til að kenna þeim að stafa og lesa
frá fyrstu byrjun, mundi það sannast, að söngkenslan
bæri ekki minni árangur en lestrarkenslan. — I>að er
engin sönnun, þó að margur, sem kominn er til fullorðins
ára, og aldrei hefur átt kost á að læra neitt til söngs, hafi
fengið þá meinloku í höfuðið, að liann mundi aldrei
liafa getað lært lag. Það er ekkert að marka, þó að menn
sjeu falskróma fyrst í stað, það getur alt lagast með æfing-
unni.
Nemendur kennaraskólans verða að ganga ut Irá því
sem gefnu strax í byrjun kennaranámsins, að það sje
skylda þeirra að undirbúa sig til að segja til í þessari
sjálfsögðu skyldunámsgrein sem öðrum. Söngkennari
kennaraskólans þarf um fram alt að vera áhugasamur
um útbreiðslu sönglistarinnar og tala kjark í þá, sem litla
trú hafa á sjálfum sér. Það þarf að vanda betur söng-
kensluna í kennaraskólanum en í nokkrum öðrum skóla
landsins, og allir nemendur þar þurfa að læra sem mest
að syngja eftir nótum að hægt ér, og taka söngfræðispróf.
Organistar kirknanna þyufa að hafa tækifæri bæði til að
hressa sig upp og bæta við sig í fagi sínu. — það hefur
árlega í mörg ár verið veitt nokkur upphæð úr landssjóði
til eflingar og útbreiðslu söngkenslu. Jeg álít að þetta
fje muni engan veginn koma betur að tilætluðum not’-
um, en með því að sá, sem það er veitt í það skiftið, haldi
fyrir það námsskeið í fáeinar vikur að vorinu fyrir org-
anista og barnakennara; þeir ættu að fá þar fríkenslu í
hljóðfæraslætti og söng, sjerstaklega í söngstjórn, og svo
nokkra tilsögn í hljómfræði, ef mögulegt væri. Svo væri
mjög gott og skemtilegt, að svo væri til hagað, að Jiald-
inn yrði góður samsöngur tim það leyti sem námsskeiðið