Sumargjöf - 01.01.1907, Blaðsíða 27

Sumargjöf.
23
unz trygðin saklaus, borin blíðri þrá,
hann burtu lireif úr dauðans gljúfraþröngum,
unnusta hans, með augu hrein og blá,
sem æskubrek lians höfðu grætt svo löngum.
Hún hafði gengið langar leiðir þreylt
og leitað lians, með tárum, von og kvíða,
því gleðin lians og hennar voru eitt,
með honum vildi’ hún dýpstu kvalir líða
og — ef hann gæti ekki frelsað neitt
hún einnig vildi sjálfan dauðann biða.
Hulda.
[Þetta er uppliaf að kvæðaflokki um Hlina konungsson og á sá
flokkur að lieita: Syngi, syngi, svanir mínir].
Um Jóhann G. Sig'urðsson.
Eitt hið efnilegasta skáld ungra manna hér á
landi lézt í fyrravor, 20. dag maimánaðar.
Það var Jóhann Gunnar Sigurðsson.
Ivvæði hans og ritverk eru lesöndum »Sumar-
gjafar« að nokkrn kunn, en æviatriði lians eru í fám
orðum þessi:
Hann var fæddur að Miklaholtshyl í Miklaholts-
lireppi í Hnappadalssýslu 1. dag febrúarmánaðar 1882,
ólst upp á Svarflióli í sama hreppi, lijá foreldrum
sinum, Sigurði Sigurðssyni og Guðríði Jónasdóttur.