Sumargjöf - 01.01.1907, Blaðsíða 11

7
(ielur heilög vona vala
Vilspár öldum, sönn og fróð.
Lát að hausti fölna og falla
Fögur l)Ióm, sem er það mál.
Látum bylinn kalda kalla
Kossinn, varmann, lifið, tál.
Látum hreiðu ljósra mjalla
Loka hinsta sundi og ál.
Ber þó framtið, æskan, alla
Eilift vor og líf í sál.
Þér vil ég að fótum falla,
Frjóvi kraftur, lífsins bál.
Þína er gott og glatt á lijalla
Gróðurs kringum svala skál.
Heyrum stormbyl Góu gjalla,
Gaddsins brýna lieiftar stál.
Hlær þó vorið árstíð alla
Inn í barnsins heitu sál.
Heyrum, synir liafs og fjalla,
Hrópandann í vorri sál.
Sjáum klökna kaldra mjalla
Kufl af landsins bundnu sál.
Finnum glædd af ást við alla
Ættþjóð vorri bál í sál.
Syngjum vorljóð æfi alla
Inn í barnsins frjóvu sál.
Indriði Porkelsson.