Sumargjöf - 01.01.1907, Blaðsíða 63

Sumargjöf
59
senn hjúpar þau vetrarins lielkalt lín. —
hálfvegis áþekk og mín og þín
er þeirra ævisaga.
Einar Páll Jónsson.
Almennur kosningarjettur.
Ræða á borgarafnndi í Reikjavík 27. apríl 1907.
Það er til eitt orð í móðurmálinu, sem hver
inaður setur i öndvegi orðanna. Það á sinn líka í
óllum tungumálum heimsins. Það hlasir við manni
a einhvern liátt á hverri siðu í sögu mannkinsins.
Þnð táknar hugsjón, sem lifir í meðvitund livers þess
'Ranns, er á mannsheitið skilið.
Þetta öndvegisorð, það er orðið frelsi.
Æfibraut mannkinsins flóir í blóði þeirra manna,
l'eirra þjóða, er fremur liafa kosið að láta lífið, en
að láta frelsi sitt.
En í öllum þeim flóanda er enginn islenskur
Idóðdropi. Enginn liefir, svo menn viti, gengið af
fúsum vilja í dauðann firir frelsi þessa lands, þess-
arar þjóðar.
Engu að síður er íslenska þjóðin nú miklu frjáls-
an> en margar þær þjóðir, sem mest hafa látið blóð-
>ð firir frelsi sitt.
Það er gæfumunurinn.