Sumargjöf - 01.01.1907, Blaðsíða 31

Sumargjöf.
27
eins og það er, með öllum sínum gögnum og gæðum.
göllum og brestum. Sú lífsgleði er hverjum manni
eðlileg og ásköpuð. Hún er lögð í brjóst hverjum
einasta hvítvoðungi í hverjum einasta móðurfaðmi
þessa lands — og allra landa. Ef barnið er eigi
andlegur vanskapnaður, andleg vanmetaskepna frá
upphafisinna vega; og þessi ánægja og þessi gleði er
kemur svo berlega í ljós bjá börnunum er þau drag-
ast á legg, liún á að geta enst alla æfina, og það
lengri æfi en alment gjörist nú. Það er nesti sem á að
geta enst ferðina út, skamtað af þeim er vel vissi urn
þarfir vorar. En við þurfum að halda laglega á því
og vera sparsamir líeldur en hitt. Við megum ekki
snara því fvrir hunda og hrædýr, ekki veraofbruðl-
unarsamir, því að ef við verðum »uppiskroppa« á mörk-
inni á miðri leiðinni, þá erum við illa farnir. Þegar
skeifurinn sem átti að hrökkva okkur er þrotinn fyrir
vangæslu og hirðuleysi sjálfra okkar, þá skal enginn
Ireysta því að steiktar gæsir íljúgi i munn sér, og þá
Idasa öndvert við manni hin verstu afdrif. En það
er fleira sem varast verður en bruðlunarsemin. Við.
megum ekki drýgja i pokanum okkar sjálfir eins og
Sveinn skotti með óleyfilegum hætli.
Lifsgleði vor getur farið margvíslega forgörðum.
Hún á sér marga og viðsjála óvini, og sannast þar
sem oftar að sá höggnr er lilífa skyldi.
»Grísir gjalda, en görnul svín valda«. Foreldr-
arnir eiga ofl þyngri skuld að gjalda afkvæmi sínu
en alment er talið og ætlað, og til livers eru ær og
kýr, lönd og lausir aurar, sem menn stritast við liver
í kapp við annan að geta látið eftir handa börnum
sinum, ef hinn andlegi arfur eru tóm skjaldaskrifli
°g baugabrot? Og svo er enn frernur liver sinnar