Sumargjöf - 01.01.1907, Blaðsíða 29

Sumargjöf.
25
eru þau, að ég kom eitt sinn til lians og sagði hon-
um draum minn. Ég þóttist úti staddur á bæ einum
í Suður-Þingeyjarsýslu og sjá yflr engin suður af
bænum; þótti mér þau miklu stærri og litfegurri, en
ég bjóst við, og sá ég þar mjög margt fólk að hey-
vinnu, en bæi marga í hálsunum tveim megin. En
sunnan við engin þóttist ég sjá háls skógi vaxinn og
bærðist laufið fyrir vindinum og var það marglitt
sem á liaustdegi.
Ég man að hann undraðist draum þenna, og er
ég kom til hans degi síðar, gaf hann mér vísur þess-
ar, er hann kallaði:
I > a a in.
Það hrá fyrir björtu leiptri
og birti allra snöggvast;
þá sá ég grænu grasi
gróna slétta völlu,
en hliðar víði vaxnar,
vaggaði gola laufi,
kvikaði fugl á kvisti,
kliðaði blær í lundi,
niðaði foss í fjarska;
fylltist ég þrá í brjósti.
Þá syrti fyrir sólu,
og sölnaði fagur hlómi,
mér seig móða á augu,
í myrkri sat ég eptir.
Ég veit það var draumur — draumur;
en — draumarnir rætast stundum.
Leitaðu að landinu, vinur!
ef líf þér og kraptar endast.
Baldur Sveinsson.