Sumargjöf - 01.01.1907, Síða 53

Sumargjoí
49
ar, sem ég liefi sagt að væri jafnan á bárufaldi menn-
ingarinnar, það er að segja auga firir náttúrufegurð.
í Eddulcvæðunum úir og grúir af gullfallegum
náttúru 1 isingum. Nokkur dæmi:
Sól skein sunnan
á salar steina,
þá var grund gróin
grænum lauki.
Ask veit ek standa,
heitir Yggdrasill,
liár baðmr
ausinn hvitaauri.
Þaðan eru döggvar
þær er í dala falla,
stendr hann æ of grænn
Urðarbrunni.
Þar er harla fögur og mikilfengleg lísing á
heimsendi:
Sól tér sortna,
sígr fold í mar,
hverfa af himni
heiðar stjörnur;
geisar eimi
ok aldrnari,
leikr liár hiti
við himin sjálfan.
En síðan er því enn líst með sömu snild, er
ní og fögur jörð kemur í stað þeirrar, sem fórst:
4