Sumargjöf - 01.01.1907, Blaðsíða 55

Sumargjöf
51
Kirkjuskuggar og kúgun döpruðu landsmönnum
mjög fegurðarsín, en kunnugt er það öllum mönnum,
að nú eru íslendingar mjög glöggskignir á náttúru-
fegurð. Þarf eigi annað en vísa á skáld vor og
málara því til sönnunar. Óviða mun Jónas Hall-
grímsson eiga jafningja sinn í náttúrulísingum:
Sofinn er nú fífill
fagur í haga,
mús undir mosa,
már á báru.
Nú vita allir, að »landið er fagurt og frítt«. Og
ég hefi sínt að þjóðin hefir kunnað og kann að meta
þá fegurð. Er þá furða, þótt hún unni landinu?
Skömm hafi hver, sem gerir það ekki. Hann
skal verða rótarslitinn vísir.
Hér hefi ég sínt tvo sterka örlögþáttu, sem binda
oss alla við ísland. Úr þeim er átthagaástin tvinn-
uð, en hún er einn af máttarþáttum ættjarðarástar-
innar
Bjarni Jónsson
frá Vogi.