Dvöl - 01.07.1938, Qupperneq 58

w
216 D V Ö L
Handbók Herkimers
Eftir O’Henry
Ég, Sanderson Pratt, sem þetta
rita, er þeirrar skoðunar, að
fræðslumálum Bandaríkjanna
myndi vcra bezt borgið í hönd-
um einhverrar veðjurstofunnar. Ég
get fært gild rök máli mínu til
sönnunar. Þú getur ef til vill sagf
mér hvort nokkuð væri því til
fyrirstöðu, að flytja prófessorana
okkar yfir á veðurathuganastöð.
Þeir hafa þó alla daga lært að
lesa, og gætu auðveldlsga rýnt í
dagblöðin iog svo tilkynnt í síma
hverskonar veðri væri spáð. En
svo er hin hlið málsins. Og nú
ætla ég að segja þér frá hvernig
veðrið veitti okkur Idaho Qreen
fyrsta flokks uppfræðslu.
Við vorum sarrtan í gullleit uppi
í Bitter-Root fjöllunum, og hafði
bjartsýnn náungi nokkur, sem átfi
heima í Walla Walla, og hafði
gcithafursskegg, annazt allan út-
búnað okkar, og nú dvöldum við
neðanvert í fjöllunum og grófum
sem ákafast. Við höfðum svo mik-
inn matarforða, að hann myndi
þegar ég stóð á fremstu nöfinni
yfir hengifluginu í úðanum og
horfði á DettifoSs í fyrsta sinni.
hafa nægt heilli hcrdeld með-
an á friðarsamningunum stóð.
Svo var það dag nokkurn, að
pósturinn kom ríðandi yfir fjöll-
in frá Carlos, og hann dvaldi nógu
lengi hjá okkur til þess, að éta
upp úr þrem hreindýrakjötsdósum
svo gaf hann okkur eitt tiltölulega
nýtt dagblað. I þessu blaði var
heill dálkur með veðurspám og
neðst í honum einnig spá fyrir
Bitter-Roiot fjöllin og hún var á
þessa leið: „Hlýtt og bjart veð-
ur með hægri vestan átt“. Sama
kvöld tók að snjóa með snörp-
um austan vindi.
Við Idaho fluttum nú bækistöð
pkkar í jgamlan ,tóman kofa hærra
uppi fjöllunum, og héldum að hér
væri um að ræða venjulegan nóv-
ember-rosa. En þegar snjórinn var
orðinn þrjú fet á dýpt, tók fyrst
í hnjúkana svo að um munaði,
og brátt urðum við þess varir,
að við vorum inniluktir af snjó.
Við höfðum borið inn nægan eldi-
við áður cn snjórinn varð of djúp-
ur, og matarforði var nógur til
tveggja mánaða.
Svo leyfðum við höfuðskepn-
unum að gaurast og láta sem þeim
líkaði.
Ef þú villt gerast manndrápari,