Morgunn - 01.06.1932, Qupperneq 50

44
MORGUNN
kirkjuna, og söfnuðurinn fann, að hér báðu englar og
menn af einum huga. Með englum sínum og hersveitum
himnanna gisti Kristur kirkjuna og veitti þaðan kærleika
sínum út í mannlífið með hjálp hins biðjandi safnaðar.
Og þriðji heimurinn bættist við; fyrirbænin, kærleiksbæn-
in náði ekki aðeins til vansælla á jörðinni, heldur líka til
bágstaddra í kvalastaðnum. í trúarvitund mannanna varð
kirkjan því leyndardómsfult samfélag biðjandi sálna í öll-
um heimunum þremur, hún var samstarf Kristslundernis-
ins á himnum, á jörðu og í helvíti.
Á meðan þessi trú hélst heit og ómenguð í kirkjunni,
var guðsþjónustulífið kraftmikið, og fólkið streymdi til
helgra tíða til þess að taka þar þátt í allsherjar-endurlausn-
arstarfi Guðs. En hvernig er nú umhorfs? Kirkjuhúsin
standa tóm og köld, og þessi fagra trú er lömuð og víða út-
rekin úr kirkju Krists. Getur kirkjan í þessum efnum
sótt styrk til spiritismans? Já, stórfeldan styrk. Hvað seg-
ir hann oss um samfélag heilagra? Segja skeytin að hand-
an oss ekki, að háþroskaðar andlegar vitsmunaverur,
hlaðnar kærleiksmætti Krists, starfi á meðal vor í þjón-
ustu hans? og að þær leiti upp guðsþjónustuhús og til-
beiðslustaði mannanna til þess að hjálpa þar?
Eða hvað segir spiritisminn oss um fyrirbænir í þágu
vansælla sálna framliðinna? Mótmælendakirkjurnar eru
hirðulausar um hag framliðinna; hversu illa sem þeir eru
á sig komnir, þá hirðir hún ekkert um þá — gerir ekk-
ert fyrir þá; eru það ekki fátæklegar leifar hinnar miklu
trúar fornkirkjunnar á fyrirbænir í þágu framliðinna,
að prestarnir skuli láta sér nægja að lesa blessunarorðin
yfir líkinu í kirkju? Þessa sorglegu vanrækslu er spiri-
tisminn að bæta upp með því að reyna að færa mönnun-
um sannanir fyrir því, að hinir framliðnu þrái fyrirbæn-
ir vorar, og að þær geti orðið þeim að miklu liði.
Ef kirkjan á að standast þá eldraun, sem yfir hana
gengur nú um allan heim, þá er henni það lífsnauðsyn að
blása nýju lífi í guðsþjónustulíf sitt og gefa því aftur