Morgunn - 01.06.1932, Qupperneq 127

MORGUNN
121
sem sækja þessa fundi, halda því leyndu, af því að þeir
óttast, að vitneskjan um það muni veikja aðstöðu þeirra
í söfnuðunum. Vér gerum engar tilraunir til þess að
fá þá til þess að láta uppi skoðanir sínar. Prestarnir
snúa sér til spíritismans til þess að fá sannanir fyrir
því, sem þeir eru að prédika — og undantekningarlaust
fá þeir það“.
„tI . , , Framangreindar staðhæfingar hefir einn
Vitnisburður
prestsins Pres^um skozku kirkjunnar staðfest 1
sama blaðinu, síra William A. Reid.
Hann segir, að þeim prestum innan skozku þjóðkirkj-
unnar og annara kirkjudeilda fari sífjölgandi, sem fall-
ist á sannindi spíritismans, þó að ekki séu nema til-
tölulega fáir þeirra, sem opinberlega hafa látið þeirr-
ar sannfæringar sinnar getið. „Skozka kirkjan“, sagði
presturinn, ,,er alls ekki andvíg sálarrannsóknum, og
hún lýsti yfir því, þegar málið var lagt fyrir aðalþing
hennar fyrir 10 árum, og aftur á síðastliðnu ári, að
kristnir spíritistar gætu vel átt heima í þjóðkirkju Skot-
lands. Áhugann á málinu geta menn ekki ráðið af því,
hve margir spíritistafundir eru auglýstir. Fundir eru
haldnir bókstaflega hundruðum saman í heimahúsum,
og miðlarnir heyra til öllum stéttum þjóðfélagsins. Sum-
ir miðlarnir eru auðugir menn, sem standa hátt í þjóð-
félaginu og hafa fyrir alls engu að gangast. Þessa
einkafundi sækja prestarnir“.
0 . ,,Eg held, að á þessum hættutímum trú-
Sannamrnar . , .. . , ,
mikil hjálp arbragðanna , segir presturmn ennfrem-
ur, „tímum, sem ekki eru aðeins hættu-
legir innan kristninnar, heldur fyrir öll trúarbrögð,
mundi það vera mikil hjálp, ef við gætum sannað fram-
haldslífið vísindalega og hið ákveðna samband milli
athafna vorra hér og hins komanda lífs. Sumir af
^nestu stórgáfumönnum nútímans eru sannfærðir um,
að vér höfum fengið sannanir fyrir framhaldslífi mann-
anna, og það framhaldslíf er einn hluti af kenningu
kirkjunnar. Virðist það þá ekki rétt og vel viðeigandi,