Morgunn - 01.06.1953, Síða 23

MORGUNN
17
er þeim heilagur, án þess þeir gefi honum nokkurt sérstakt
nafn, og þeir halda trúlega siðalögmál hinna fullkomnustu
trúarbragða. Þeir trúa á hið góða og fagra í tilverunni,
dýrka það, og lifa í samræmi við það eftir getu sinni.
Ekki er andspyrnu að vænta frá þeim mönnum gegn trú
annarra eða siðaskoðunum, en hins vegar hættir þeim oft
til afskiptaleysis um þau mál hvað aðra snertir en þá
sjálfa.
Aðrir menn hylla að vísu ákveðnar trúarjátningar, eru
t. d. sannkristnir í hug og hjarta, en eru samt sífellt leit-
andi, ekki vegna þess að þeir efist um sannindi trúarlær-
dóma sinna, en þeim þykir trú sín og skoðanir því fegurri
og betri, sem hægt er að styðja hana með meiri raun-
sæjum rökum. Slíkir menn fagna hverju því spori, sem
stigið er til að samræma trú og þekkingu. Og úr þeirra
hópi er einmitt að vænta mests stuðnings við kenningar
spíritista.
Gjörólíkir þessum mönnum eru strangtrúarmennirnir.
Þeirra lína er bein og óhvikul. Þeir eru bundnir ákveðnum
játningum, sem þeir eru trúir, og ekkert fær haggað þeim
frá. Þessa menn skortir venjulegast umburðarlyndi gagn-
vart hinum, sem eru á annarri línu. Þeir eru sannfærðir
um, að trú sin sé hin rétta, og hún muni leiða þá til eilífrar
sáluhjálpar, en hins vegar séu þeir, sem aðrar skoðanir
játa, glötuninni ofurseldir. Enda þótt ég verði að játa það,
að mér sé þessi trúarafstaða ógeðfelld, hljóta samt ýmsir
þeir menn, sem hana taka, að njóta óskoraðrar virðingar
fyrir einbeittni sína, trúarþrek og heilindi, þótt vitanlega
geti ekki allir átt þar óskilið mál, fremur en í öðrum flokk-
um manna. Ur hópi þessara strangtrúuðu bókstafsmanna
hefur mótspyrnan gegn spíritismanum verið hörð, og erfitt
að rökræða hann við þá sakir réttlínustefnu þeirra. Þeir
hafa ekki hikað við að úrskurða spíritismann og allt, sem
honum fylgir, spilverk djöfulsins, gert til þess að leiða fá-
vísa menn út í eilífa glötun og útskúfun. Þessir menn eru
heilir og óskiptir í andstöðu sinni. Hún er þeim jafn-
2