Morgunn - 01.06.1953, Qupperneq 44

38
MORGUNN
brigðunum. Aðeins örfáum trúnaðarvinum var leyft að
vita nokkuð um það, sem heima í prestshúsinu gerðist, og
presturinn var á stöðugum verði gegn hverju því, sem
kynni að vera óheilbrigt eða geta skaðað barnið.
Þegar eftir fundinn hjá B.-fjölskyldunni tók dr. West-
wood að gera tilraunir í sömu átt heima, en þær báru
engan árangur. Hann fékk sér nú fullkominn sálrita, sem
svo er kallaður: stafrófsborð með vísi, sem átti að styðja
fingri á og benti á stafina á borðinu, en þann veg mynd-
uðust orðin. Börnin komust að þessu, tóku því sem hverj-
um öðrum barnaleik og vildu fá að reyna. Þá kom i ljós,
að óðara og Anna litla studdi fingri á vísinn, þaut hann
af stað og orð og setningar mynduðust, sem fullkomið vit
var í. Innihaldið reyndist fyrir ofan skilning og þekkingu
barnsins. Einkamál, sem bömunum var með öllu ókunnugt
um, komu þarna fram í dagsljósið. Þá sneri presturinn
stafrófsborðinu við, þannig, að allir stafimir stóðu á höfði
fyrir önnu litlu. Það gerði engan mismun. Orðin mynd-
uðust af jafnmiklum hraða og jafnmiklu viti. Þá batt dr.
Westwood dökkan klút fyrir augu önnu litlu, svo að hún
gat ekkert séð. Það gerði heldur engan mismun. Engar
ákveðnar verur tjáðust standa á bak við þessar fyrstu orð-
sendingar.
Dr. Westwood gerði sér þá grein fyrir þessum undarlegu
hlutum, að með einhverjum dularfullum hætti gæti hið
meðfædda tilfinninganæmi barnsins kafað í hin ómeð-
vituðu djúp í undirvitund fólksins og dregið þann veg
fram í dagsljósið hálfgleymdar endurminningar þess.
Næsta dag bjó dr. Westwood til nýtt spjald, dró stafina
upp með mismunandi litum og setti þá ekki í réttri staf-
rófsröð, heldur af ruglingslegu handahófi á blaðið. Með
þétt bindi fyrir augum var Anna litla leidd að borðinu,
og hún beðin að snerta lítið glas, sem lá á hvolfi á blaðinu.
Glasið þaut af stað, og orðsendingar skrifuðust með engvi
minni hraða en fyrr. Nú skrifaðist orðsending til dr. West-
wood: Þú ert ógnarlegur kjáni með allar þessar varúðar-